Informacje na temat Apokalipsy według św. Jana, zwróć uwagę na symbole zawarte w tekście

Księga w Biblii zamykająca Nowy Testament. Powstała w I w.n.e., w czasach prześladowania chrześcijan przez Nerona i Domicjana. Jej tematem jest wizja końca świata i sądu ostatecznego. Apokalipsa to objawienie, wizja przyszłości. Księga ma charakter profetyczny (przepowiada przyszłość). Autor, przedstawiając upadek świata, grozi i przestrzega. Mówi o tym, że pojawiają się gromy, błyskawice, trzęsienie ziemi, grad, ogień i plagi nawiedzające ziemię, słychać będzie dźwięk trąb archanielskich. Autor jednak nie tylko przestrzega, ale też pociesza, mówiąc o powtórnym przyjściu Chrystusa, życiu wiecznym, nowym Jeruzalem, ostatecznym zwycięstwie dobra, nagrodzie dla sprawiedliwych. Utwór jest wieloznaczny i tajemniczy, zawiera wiele symboli, czego konsekwencją jest istnienie różnych interpretacji tej księgi.

Przykłady odczytania symboli zawartych w Apokalipsie:
- Baranek - symbol Chrystusa
- Alfa i Omega - symbol odwiecznego Boga, istniejącego bez początku i końca (alfa i omega to pierwsza i ostatnia litera greckiego alfabetu)
- studnia przepaści - piekło
- szarańcza - szatany , demony
- kobieta odziana w słońce, księżyc pod jej stopami, a na jej głowie korona z dwunastu gwiazd - matka Mesjasza lub symbol społeczności Izraela; 12 gwiazd: symbol dwunastu pokoleń Izraela bądź wszystkich zbawionych (liczba 12 - w symbolice biblijnej oznacza doskonałość, kompletność)
- czterej jeźdźcy Apokalipsy - uosobienie nieszczęść: wojny, zarazy, głodu, śmierci
- smok (bestia) - symbol zła, szatana
- lew, wół, orzeł i zwierzę z ludzką twarzą - symbol czterech ewangelistów
- nowe Jeruzalem - symbol życia wiecznego.

Symboliczne są także liczby, na przykład:
- trzy - symbolizuje Trójcę Świętą
- cztery, na przykład po otwarciu czwartej pieczęci przybywa czerech jeźdźców Apokalipsy
- siedem, na przykład księga przeznaczeń Bożych zamknięta jest na siedem pieczęci ( oznacza tajemnicę) siedem trąb, siedmiogłowa bestia wychodząca z morza, siedem złotych czasz, siedem koronowanych głów smoka, siedem plag

W sztuce znajdziemy liczne nawiązania do Apokalipsy. Przykłady w literaturze polskiej to m.in.: "Nie - Boska komedia" Zygmunta Kraińskiego, "Dies irae" Jana Kasprowicza, "Bal w Operze" Juliana Tuwima, czy utwory z okresu wojny (wiersze Krzysztofa Baczyńskiego, Tadeusza Gajcego, "Opowiadania" Tadeusza Borowskiego), "Piosenka o końcu świata" Czesława Miłosza, "Mała apokalipsa" Tadeusza Konwickiego.