Jerozolima i jej mury

Jerozolima miasto trzech wielkich religii monoteistycznych - judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. Dla Izraelitów jest to miejsce ofiary Abrahama, dla chrześcijan miejsce, gdzie Chrystus został ukrzyżowany i gdzie zmartwychwstał; dla muzułmanów miasto, w którym Mahomet wzniósł się do siódmego nieba.
Wprawdzie w obecnej Jerozolimie przeważa zabudowa nowoczesna, ale dla przybysza istotą tego miejsca pozostaje Stare Miasto - obszar zajmujący nieco ponad 2,5 km kwadr., otoczony murami o wysokości 12 m - milczący świadek ponad pięciu tysięcy lat trudnej i burzliwej historii.
Założona została w trzecim tysiącleciu przed naszą erą, przez Kananejczyków, którzy uczynili z niej silną fortecę, zdobytą dopiero około 1000 roku przed Chrystusem przez biblijnego króla Dawida. Stała się wtedy stolicą żydowskiego państwa, Judy. Król Salomon zbudował tu Świątynię. W 586 roku przed naszą erą, władca babiloński Nabuchodonozor zdobył miasto, zburzył Świątynię, a Izraelitów przesiedlił do Babilonu. Pięćdziesiąt lat później król perski Cyrus zdobył Babilon, pozwolił Żydom powrócić do Jerozolimy i odbudować Świątynię. W rękach perskich miasto pozostało do roku 333 przed Chrystusem, kiedy to Aleksander Wielki przyłączył Palestynę do swojego imperium. Po po jego śmierci Jerozolima przeszła pod panowanie Lagidów.
W roku 198 przed naszą erą Antioch III Wielki Seleucyda zdobył Judeę. Zwycięskie powstanie Żydów pod wodzą Machabeuszy uwolniło Jerozolimę spod obcego panowania, a Świątyni przywrócono w 168 roku jej poprzednią funkcję. Pod panowaniem dynastii Machcbeuszy miasto kwitło. Czasy świetności skończyły się gdy w roku 63 przed Chrystusem rzymskie legiony Pompejusza zdobyły miasto. Od tego czasu Palestyna była prowincją rzymską. Herod król żydowski podległy Rzymowi odbudował Jerozolimę. Żydzi wielokrotnie buntowali się przeciwko panowaniu Rzymian. Po zduszeniu powstania w 70 roku naszej ery Rzymianie zburzyli Świątynię, po której została tylko zachodnia ściana, zwana dziś Ścianą Płaczu. W IV wieku chrześcijanie w cesarstwie rzymskim uzyskali swobodę wyznania i od tej pory Jerozolima stała się miejscem pielgrzymek. Wzniesiono wówczas wiele kościołów, między innymi Bazylikę Grobu Pańskiego. Po upadku cesarstwa zachodnio rzymskiego władzę przejęli tu Bizantyńczycy. W 638 roku miasto zdobyli Arabowie i zbudowali Kopułę na Skale, wznoszącą się w miejscu dawnej Świątyni żydowskiej. Mimo tych chwilowych zgrzytów w Jerozolimie żyli zgodnie Żydzi, chrześcijanie i muzułmanie. Tak było do 996 roku kiedy jeden z kalifów rozpoczął prześladowania niemuzułmanów. W odpowiedzi chrześcijanie rozpoczęli krucjaty. Krzyżowcom w 1099 udało się zdobyć miasto, jednak muzułmanie pod wodza Saladyna odbili je sto lat później. Następnie Jerozolima była pod panowaniem kolejnych dynastii muzułmańskich.
Mury Starego Miasta wzniesione zostały w czasie panowania w Turcji Osmanów pod koniec XVI wieku. Okalają one obszar podzielony na trzy części: żydowską, muzułmańską i chrześcijańską. Wśród malowniczych bazarów do dnia dzisiejszego zachowały się wiele domów domy z białego kamienia, ale to nie po to żeby je zobaczyć przyjeżdżają ludzie z całego świata. Ściana Płaczu, Bazylika Grobu Pańskiego i Kopuła na Skale - te trzy budowle do dziś zachwycają nie tylko swoją architekturą, ale również życiem przesyconym religią.