Bajronizm - tajemniczy, melancholijny, samotny, buntowniczy, protestujący przeciwko światu, gdyż w jego życiu dzieje mu się krzywda.
Wallenrodyzm - od bohatera poematu Mickiewicza - postaw jednostki, która w imię wyzwolenia podejmuje walkę z wrogiem, kieruje się zasadą, że każdy środek jest możliwy, jeżeli chodzi o wyzwolenie ojczyzny.
Orientalizm - odmiana barbaryzmu pochodzenia wschodniego, elementy języka, krajobrazu, kultury, wyobraźni ludzi wschodu /"Giaur", "Sonety Krymskie"/.
Barbaryzm - to wyraz lub zwrot obcojęzyczny, językowi niewłaściwy.
Mesjanizm - mistyczna wiara w posłannictwo własnego narodu, wybranego przez Boga /"Polska Chrystusem narodów"/.
Mistycyzm - stanowisko religijno-filozoficzne, uznające możliwość bezpośredniego kontaktu z Bogiem.
Martylogia - cierpienia narodu /III część "Dziadów"/
Wajdelota - pieśniarz litewski, u Mickiewicza w "Konradzie Wallenrodzie" ma do spełnienia trzy role: budzić patriotyzm, przypominać o zemście, głosić chwałę. Wajdelota jest symbolem poety.
Improwizacja - akt twórczy bez uprzedniego przygotowania.
Dygresja - chwilowe odbiegnięcie od tematu zasadniczego.
Apostrofa - forma bezpośredniego zwrotu do osoby obecnej lub nieobecnej, względnie przedmiotu, jest charakterystyczną dla stylu przemówienia, apelu lub odezwy, spotykamy ją również w listach. W literaturze często spotykamy się z apostrofami zwłaszcza w liryce.
Inwokacja - to wezwanie, forma bezpośredniego zwrotu do osoby, rzeczy lub pojęcia.
Epilog - to dalsze rozwinięcie akcji i losów bohatera.
Prometeizm - termin wzięty z mitologii, dotyczący walki herosa Prometeusza z Bogiem o szczęście dla ludzi, u Mickiewicza wadzenie się z Bogiem w imię szczęścia całej ludzkości.
Werteryzm - termin wzięty z utworu Goethego, określający człowieka nie umiejącego znależźć swojego miejsca w społeczeństwie i samobójstwo z miłości.
Faustyzm - zaprzedanie duszy diabłu /"Faust"/ celem odzyskania młodości, urody, sławy i wykorzystanie nowych możliwości dla służenia społeczeństwu oraz odkryciu celu, sensu życia.