WSTĘP
1)Słowa Ludwika Hirszfelda jako nawiązanie do tematu (strona z cytatami)
2)Krótkie przedstawienie pisarzy: co ich łączy(emigracja po klęsce powstania listopadowego), gdzie i dlaczego musieli wyjechać
a) J. Słowacki - miał przewieźć depeszę polskim przedstawicielom do Paryża, gdzie po długiej podróży osiedlił się na stałe,
b) C.K.Norwid - studia zagraniczne; osiedlił się na stałe w Paryżu, gdzie cierpiał głód i niedostatek,
c) A.Mickiewicz - zesłany w głąb Rosji za czynną działalność w młodzieżowych organizacjach;
po długiej podróży osiedlił się na stałe w Paryżu.
3)Zapowiedź dzieł i kolejności ich omawiania
a)J. Słowacki - "Hymn", "Testament mój",
b)C.K.Norwid - "Moja piosnka II"
c)"Pan Tadeusz" - A. Mickiewicz
ROZWINIĘCIE
1)"Hymn"
a)geneza-1862r. na morzu przed Aleksandrią
b)interpretacja (słowa-klucze) - tęsknota za krajem, niezgoda na zastany porządek świata, skarga do Boga, beznadziejność życia poza ojczyzną, smutek, samotność
c)sposób, słowa wyrażające tęsknotę za krajem - (strona z cytatami), "Smutno mi, Boże"
2)"Testament mój"
a) geneza- 1839/1840 Paryż
b)interpretacja (słowa-klucze)- podsumowanie życia i twórczości, realia życia na emigracji, smutek, (strona z cytatami), przykaz dla przyszłych pokoleń, żeby poświęcali życie dla kraju
c)sposób, słowa wyrażające tęsknotę za krajem - mówi, że zawsze chciał dobrze dla ojczyzny, wiernie jej służył, (strona z cytatami)
3)"Moja piosnka II"
a)geneza - 1854r. Nowy Jork
b)interpretacja (słowa-klucze) - idealizacja ojczyzny, zachowań ludzi, tradycji, smutek, tęsknota (strona z cytatami)
c)sposób wyrażania tęsknoty- idealizacja ojczyzny i rodaków, (strona z cytatami)
4)"Pan Tadeusz"
a)geneza - 1834r. Paryż
b)tematy główne - walka o wolność, obraz obyczajów i tradycji szlachty, natury.
c)sposób wyrażania tęsknoty - idealizacja i sakralizacja Litwy (poświęcenie jej Matce Bożej), (strona z cytatami), Litwa - matka (personifikacja), mówi o tym wprost: 'bo tęsknię po tobie'
ZAKOŃCZENIE
1)Wnioski
Ojczyzna ukazywana we wspomnianych utworach jest idealna, piękna, czysta, a nawet święta. Dzieła te są przepełnione tęsknotą za krajem rodzinnym, smutkiem z powodu jego utracenia, nostalgią, ale także niezgodą na zastany porządek świata. Każdy z wymienionych twórców identyfikujący się z podmiotem lirycznym (w przypadku Mickiewicza - z narratorem), ma świadomość, że już do ojczyzny nie powróci, dlatego pozostaje mu tylko myślami wracać do kraju lat dziecinnych, który już "zawsze pozostanie święty i czysty jak pierwsze kochanie"