Interpretacja uniwersalnego przesłania wynikającego z pieśni chóru „Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie...”

„Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie...” to druga z kolei wypowiedź chóru w pierwszej polskiej tragedii „Odprawa posłów greckich”. Kochanowski przedstawia w niej epizod poprzedzający wybuch wojny trojańskiej. Do Troi przybywają posłowie z Grecji i żądają po raz ostatni wydania porwanej Heleny. Decyzję w tej sprawie ma podjąć rada, zaś pieśń, którą wygłasza chór skierowana jest do tych, od których zależy przebieg obrad.
Kochanowski tworząc pieśń kierował ją głownie do ówczesnych władz Rzeczypospolitej, która w zenicie swojej potęgi niebezpiecznie ulegała anarchii i prywacie magnackiej. Jednak wymiar utworu okazuję się być uniwersalnym niezależnie od czasu historycznego.
Otóż adresatem utworu „Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie...” są władcy oraz wszyscy, którzy mają wpływ na rządy w państwie. Tematem pieśni są przestrogi i pouczenia dla rządzących, dotyczące odpowiedzialności za sprawowane urzędy i za losy ludzi zdanych na ich decyzję.
Autor odwołuje się do poglądu, zgodnie z którym każda władza pochodzi od Boga, jest więc nie tylko powodem do dumy i zaszczytów, ale i wypełniania woli Bożej. Każdy panujący jest bowiem namiestnikiem Stwórcy na ziemi, zastępuje Go i musi niejako Mu dorównywać, ponieważ zostanie rozliczony ze swoich dokonań. Władca musi być sprawiedliwy i dobry, gdyż Bóg nie będzie miał względów na wysokie godności, a wręcz przeciwnie: surowo oceni tych, na których spoczywa odpowiedzialność panowania. Autor wskazuje, iż błędy rządzących mają dalej idące konsekwencje niż błędy zwykłych ludzi, ponieważ płacą za to wszyscy obywatele.
Kochanowski zwraca uwagę, iż władcy powinni kierować się dobrem ogółu, a nie własnym. Podmiot zwraca się do nich jako do tych, którzy mówiąc językiem biblijnym są pasterzami i którym „paść ludzi poruczono”. Pieśń zamyka stwierdzenie, że mniejszą wagę ma słabość zwykłego człowieka niż władcy lub posła. Grzechem przełożonych jest poprowadzenie do zguby państwa.
„Wy, którzy pospolitą rzeczą władacie...” ma przesłanie uniwersalne, niezależnie od epoki. Słowa Kochanowskiego są przypomnieniem zasad, które powinni mieć na względzie politycy i rządzący, którzy decydują o losie ogółu, wpływają na kierowanie polityką. Władca powinien być autorytetem moralnym, a wtedy należycie może sprawować swój urząd. Autor wskazuje, iż człowiek jest powołany do rzeczy wielkich i im większą ma władzę, tym większy obowiązek.