Wymień ugrupowania poetyckie międzywojnia i zinterpretuj wiersz J. Tuwima „Prośba o piosenkę”. (matura ustna)

-Ugrupowanie poetyckie „Skamandra”, w którym tworzyli: J. Tuwim, K. Wierzyński, J. Lechoń, J. Iwaszkiewicz. Nie mieli konkretnego programu poetyckiego, wprowadzali do poezji język potoczny, brutalizmy, prozaizmy, wulgaryzmy, zeszli z poezją na ulicę, opiewali biologizm, zachwyt urodą życia i świata (postawa dionizyjska).
-Awangarda Krakowska – poeci zgromadzeni wokół czasopisma „Zwrotnica”. Program sformułował T. Peiper, a czołowym przedstawicielem był Julian Przyboś. Zrezygnowali oni z rymu, tradycyjnej zwrotki, z kwiecistej metafory, wprowadzając tzw. Metaforę skondensowaną, wieloznaczną. Opiewali hasło 3M – Miasto, Masa, Maszyna.
-Futuryści polscy – byli piewcami przyszłości, odrzucili dorobek kultury z przeszłości. Inspiracją dla nich była cywilizacja, kult maszyny, niebezpieczny skok, siła. Rezygnowali nawet z zasad ortografii. Przedstawiciele: A. Wat, B. Jasieński, Młodożeniec.
-Grupa poetów rewolucyjnych – W. Broniewski, Wandurski, Stande.

Interpretacja wiersza „Prośba o piosenkę”
Jest to wiersz programowy, w którym Tuwim prosi Stwórcę o słowo, które ma bronić i uświadamiać biednych, a godzić w „możnych i tyranów”. Adresatem wiersza jest człowiek w „brudnej koszuli”, człowiek prosty, wyzyskiwany, który żyje tak jak nakazują mu możni tego świata. Poezja Tuwima, prosta, jasna, czytelna, komunikatywna, jak niegdyś poezja Kochanowskiego, ma być zrozumiała i celna. Poeta – Tuwim nie chce śpiewać hymnów, bo tych prosty człowiek nie zrozumie, chce, aby jego wiersze zrozumiał „prosty człowiek” i dla niego będzie pisał.