Józef Piłsudski – postać pozytywna czy negatywna.

Józef Piłsudski urodził się w 1867 roku na Wileńszczyźnie. Pochodził z niezamożnej rodziny ziemiańskiej o starych tradycjach niepodległościowych. W październiku 1914 roku polecił utworzenie na ziemiach zaboru rosyjskiego Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). W wyniku akcji dyplomatycznej posłów polskich w Wiedniu oraz działalności Naczelnego Komitetu Narodowego (NKN) władze austriackie wyraziły zgodę na organizacje legionów Polskich .
Objął dowództwo 1 Pułku Legionów, przemianowanego później na 1 Brygadę Legionów, która brała udział w szeregu bitew na froncie galicyjskim. We wrześniu 1916 - wobec braku zainteresowania sprawami Polski ze strony państw centralnych - podał się do dymisji. Po ogłoszeniu Aktu 5 Listopada został mianowany szefem departamentu wojskowego Tymczasowej Rady Stanu (1916-1917).
Wobec nieuchronności klęski państw centralnych sprowokował tzw. kryzys przysięgowy, za co został osadzony przez Niemców w więzieniu magdeburskim w lipcu 1917roku.
Po wyjściu z więzienia powrócił do Warszawy 10 listopada 1918 roku ,a w dniu 11 listopada Rada Regencyjna przekazała mu władzę wojskową. Dzień ten jest w Polsce uważany za datę uzyskania niepodległości przez państwo Polskie. W dniu 22 listopada 1918 roku marszałek został powołany przez rząd J. Moraczewskiego na urząd Tymczasowego Naczelnika Państwa, zaś w styczniu 1919 wybrany przez Sejm Ustawodawczy na Naczelnika Państwa. Dążąc do odbudowy państwa polskiego prowadził wojnę bolszewicką z Rosją (1919-1920), zakończoną korzystnym dla Polski pokojem ryskim (1921). W czasie wojny dał się poznać jako doskonały strateg, przygotowując plan i przeprowadzając udaną Bitwę Warszawską, która miała decydujące znaczenie dla wyniku wojny. Po zabójstwie prezydenta G. Narutowicza i utworzeniu rządów Chjeno-Piasta (nazwa rządów stworzonych w drodze porozumienia stronnictw endeckich) zrezygnował ze wszystkich stanowisk i wycofał się z życia politycznego. Wycofanie z życia politycznego jest bardzo dobrym argumentem podtrzymującym moje pozytywne zdanie o Pilsudskim. Kiedy marszałek zauważył, iż polscy politycy dbają tylko o własne interesy, a nie o dobro państwa spokojnie wycofał się z życia politycznego i osiadł w Sulejówku.
Moim zdaniem Józefa Piłsudskiego powinniśmy oceniać pozytywnie i szanować jego osobę za to co zrobił dla Polski. Marszałek, podejmując różnego rodzaju decyzje polityczne i militarne kierował się przede wszystkim interesem kraju – a nie swoim własnym, jak to robiło w dawnych, jak i w dzisiejszych czasach wielu polityków.
Powrót Józefa Piłsudskiego na scenę polityczną nastąpił w 1926 roku. Wtedy to dokonał on wraz ze wspierającą go sanacją zamachu majowego. Po zwycięstwie otrzymał propozycje zostania prezydentem, lecz ją odrzucił – co jest kolejnym dowodem na to, że nie dbał o swój interes, lecz o interes Polskiego narodu. Pod hasłami zwalczania "sejmowładztwa" i "partyjniactwa" oraz "sanacji życia politycznego" zwalczał opozycję. Doprowadził m.in. do rozbicia Centrolewu i procesu brzeskiego, co zapewniło zdecydowane zwycięstwo BBWR w wyborach w 1930 roku. Józef Piłsudski dążył do stworzenia systemu bezpieczeństwa państwa poprzez zawarcie dwustronnych umów o nieagresji z ZSRR(1932) i Niemcami (1934). Szukał możliwości zawarcia trwałych sojuszy z Francją i Anglią. W 1932 roku z uwagi na pogarszający się stan zdrowia prowadzenie polityki zagranicznej powierzył J.Beckowi, a sprawy krajowe W. Sławkowi. Zmarł w 1935 roku. Pochowany został w krypcie zasłużonych na Wawelu.
Podsumowując, Józefa Piłsudskiego należy oceniać jak najbardziej pozytywnie. Do końca swego życia służył on państwu polskiemu i chciał dla niego, mimo iż nie zawsze mu to wychodziło, jak najlepiej. Gdyby nie on to kto wie jak wyglądałaby dzisiejsza Polska. W szkołach mówilibyśmy pewnie językiem niemieckim lub rosyjskim i nieistniało by na mapie niepodległe państwo o nazwie Polska.