Produkty będące przedmiotem wymiany towarowej winny być zaopatrzone w odpowiednie znaki - nośniki niezbędnych informacji. Są one potrzebne zarówno w sferze obrotu, jak i użytkowania. Opakowania jednostkowe, które bezpośrednio dostają się w ręce nabywcy, muszą być odpowiednio oznakowane celem poinformowania go o cechach i właściwościach nabywanego towaru.
Na określenie wszystkich czynności związanych ze znakowaniem opakowań, etykietowaniem, banderolowaniem oraz stosowaniem różnych form i technik oznaczeń na zawieszkach i naklejkach i innych akcydensach opakowaniowych używa się w krajach zachodnich terminu labeling.
Znaki na opakowaniach jednostkowych lub na akcydensach opakowaniowych określają własności produktu, jego cechy handlowe, sposób postępowania z samym produktem i z opakowaniem zarówno w czasie jego przechowywania, jak i użytkowania. Znak na opakowaniach jednostkowych może być wyrażony w formie litery, cyfry, symbolu umownego, rysunku, napisu, barwy lub zestawu tych form.
Przy znakowaniu opakowań jednostkowych stosujemy:
- znaki zasadnicze- umożliwiające identyfikację wyrobu i producenta,
- znaki informacyjne - informujące o niektórych cechach wyrobu i opakowania; umożliwiają one bliższe rozpoznanie właściwości i przydatności wyrobu, -znaki niebezpieczeństwa - wyrażające ostrzeżenie; zwracają one uwagę, że niezastosowanie się do nich może zagrażać bezpieczeństwu osób, otoczeniu lub produktowi,
- znaki manipulacyjne- określające sposób obchodzenia się z towarem lub jego opakowaniem w czasie wszelkich manipulacji związanych z przechowywaniem, przemieszczaniem i użytkowaniem,
- znaki reklamowe - mające na celu przede wszystkim zachęcenie do kupna danego towaru,
Na znaki zasadnicze składają się:
- nazwa wyrobu - powinna wyrażać nazwę handlową użytkową lub chemiczną wyrobu, np. cukier, mydło,
- znak firmowy - powinien wyrażać pełną lub skróconą nazwę zakładu wytwórcy lub zakładu pakującego, z ewentualnym podaniem jego adresu.
- zastosowanie wyrobu - znak powinien określać zastosowanie wyrobu, jeśli nie wynika ono z jego nazwy (np. środek owadobójczy),
Na znaki informacyjne składają się:
-gatunkowość wyrobu - znak powinien określać gatunek lub klasę jakości wyrobu i powinien być umieszczony obok nazwy wyrobu,
- znaki dotyczące jakości i bezpieczeństwa wyrobu - powinny być wyrażone odpowiednimi symbolami rysunkowymi,
- skład wyrobu - znak określa zasadnicze składniki wyrobu lub niektóre z nich. Skład leków należy podawać w nomenklaturze łacińskiej z ilością poszczególnych składników obok nazwy,
- numer serii produkcyjnej - powinien oznaczać zapisaną w sposób umowny ilość wyrobu wytworzoną w określonym czasie i miejscu,
- ilość wyrobu - znak powinien określać masę netto, objętość lub liczbę sztuk w opakowaniu jednostkowym,
- kraj pochodzenia wyrobu - znak ten powinien wyrażać pełną lub skróconą nazwę kraju, w którym wyrób został wytworzony,
- sposób użycia - znak określa sposób postępowania przy użytkowaniu bądź dawkowaniu wyrobu,
- data produkcji lub pakowania - znak powinien określać wyrażoną zwyczajowo lub w sposób umowny datę wyprodukowania wyrobu,
- termin przydatności do spożycia -znak określa datę, do której gwarantuje się zachowanie jakości wyrobu nie podlegającą przedłużeniu,
- data ważności - znak powinien określać datę, do której gwarantuje się zachowanie odpowiedniej jakości wyrobu.
Znaki niebezpieczeństwa umieszczane są w postaci czarnych rysunków na barwnym tle. Norma PN-90/79251 określa znaki:
- materiały wybuchowe, - materiały ciekłe zapalne, - materiały stałe zapalne,
- materiał promieniotwórczy, - materiały żrące,
- upośledzenie sprawności psychofizycznej - stosowany na opakowaniach jednostkowych leków,
- środek odurzający - znak w postaci podwójnego czerwonego skośnego paska, przebiegającego od górnego lewego kąta etykiety lub opakowania do prawego dolnego kąta,
- wyłącznie dla zwierząt - znak w postaci zielonego skośnego paska od dolnego lewego kąta etykiety lub opakowania do górnego prawego kąta napisu "wyłącznie dla zwierząt".
Znaki manipulacyjne występują na opakowaniach jednostkowych w formie takich samych rysunków, jak na opakowaniach zbiorczych (według normy PN-85/O-79252). Ponadto spotyka się znak "tu otwierać" wyrażony napisem lub symbolem graficznym (nożyczki).
Przepisy mówią również o rozmieszczaniu znaków na opakowaniu jednostkowym, sposobie ich umieszczania, wielkości, barwie i trwałości oraz o estetyce.
Opakowania hermetyczne- pakowanie próżniowe pozwala osiągnąć dobre rezultaty przy dystrybucji wyrobów: przedłuża okres przechowywania produktów
oraz zmniejsza spadek jego wagi na skutek wysuszenia.
Opakowania aerozolowe z blachy aluminiowej lub szkła, zaopatrzone w urządzenia do rozpylania, są bardzo wygodne w użytkowaniu. Gaz wypełniający te opakowania musi być chemicznie podobny do rozpylanego wyrobu i nie może szkodzić środowisku.
W opakowaniach transportowych szczególną rolę spełniają różne rodzaje kontenerów i pojemników. Kontenery służą przewozu towarów opakowanych lub nie opakowanych. Umożliwiają transport towarów w opakowaniach jednostkowych i zbiorczych. Pojemniki poza funkcją transportową spełniają także funkcję składową i ekspozycyjną.
Stosowanie kontenerów i pojemników ma wiele zalet:
-umożliwia obniżenie kosztów opakowań transportowych przy równoczesnym podniesieniu jakości towarów i estetycznych walorów opakowań bezpośrednich,
-zmniejsza straty wynikające ze zniszczenia towaru w transporcie,
-obniża koszty transportu ze względu na możliwość przemieszczania towarów w odkrytych i tanich środkach transportu,
-ułatwia czynności spedycyjne, składowe i kontrolne.
Dużą rolę odgrywają także palety służące do układania na nich określonej liczby wielofunkcyjnych pojemników, takich jak: skrzynki, pojemniki z tworzywa sztucznego oraz z drutu. Jest to tzw. paletyzacja, która ułatwia składowanie i transport towarów.