Porównanie idealnego rycerza starogreckiego i średniowiecznego

Rycerz średniowieczny, aby zyskać miano idealnego musiał spełniać mnóstwo warunków. Przykładem takiego rycerza był Roland. Całkowicie oddany królowi Karolowi Wielkiemu był gotowy oddać zań życie. Roland był bardzo pobożny, walczył z Saracenami w imię Boga. Tak jak inni rycerze średniowieczni był bardzo honorowy i odważny. Nie wzywał pomocy w walce, aby nie okazywać słabości. Wolał zginąć niż pokazać swoje słabości. Zawsze dotrzymywał słowa.

Cechami, które najbardziej cenię u rycerzy to: oddanie wybrance serca oraz postępowanie fair play. Kiedy rycerz spotkał na swojej drodze kobietę, przy której jego serce zaczynało mocniej bić, wychwalał jej imię wszędzie gdzie wędrował. Jeśli ktoś ośmielił się powiedzieć na jej temat coś obraźliwego, natychmiast był wyzywany na pojedynek. Ten zaś przebiegał zawsze bardzo uczcie. Każdy miał takie same szanse na wygraną. Rycerze mieli umiejętności posługiwania się wszelką bronią. RYCERZ ŚREDNIOWIECZNY NIE UZNAWAŁ OSZUSTWA. Gdyby się dopuścił takowego, byłby okryty hańbą na całe życie. Jeśli jeden rycerz w pojedynku przewrócił się, drugi pozwalał mu wstać, aby walka była wyrównana. Roland to bardzo dobry przykład rycerza średniowiecznego.

Rycerze starogreccy różnili się od średniowiecznych. Pochodzili z wysokich rodów królewskich. Wg nich zapewniało to przychylność bogów. Wyróżniali się urodą. Byli niesamowicie silni i w wręcz perfekcyjny sposób posługiwali się każdym rodzajem broni (np. mieczem, włócznią). Bardzo dbali o sławę za życia i po śmierci, w związku z tym byli niesamowicie ambitni, odważni, bohaterscy, waleczni, bezwzględnie poświęcający się walce. Wierni, lojalni i niesamowicie oddani przyjaciołom. Wielu z nich było ludźmi bogobojnymi i wiernymi. Bardzo chętnie korzystali z uroków życia (stąd liczne kobiety, romanse, uczty, spotkania towarzyskie). Najbardziej nie podoba mi się to, że nie stosowali zasady fair play. UWAŻALI ZWYCIĘSTWO ZA NAJWAŻNIEJSZE, BEZ WZGLĘDU NA WSZYSTKO. Idealnym przykładem rycerza starogreckiego był Achilles.

Reasumując: Dwie epoki, różne poglądy, różne zachowania. W średniowieczu najważniejsza była wierność, honorowość i uczciwość. Czystość sumienia i przede wszystkim wewnętrzna świadomość własnej wartości. W średniowieczu zaś najważniejsze było zwycięstwo i opinia innych.

Jeśliby Roland przeniósł się do starożytnej Grecji, na pewno wzbudziłby ogromny zachwyt swoim zachowaniem, ale gdyby Achilles został przeniesiony w czasie, zostałby pogardzony swoim nagannym (w tym okresie) zachowaniem.