Różne przykłady oddziaływań.

RÓŻNE PRZYKŁADY ODDZIAŁYWAŃ:
(grawitacyjne, sprężyste, magnetyczne, elektrostatyczne)

Wszystkie oddziaływania są wzajemne. Oznacza to, że jeśli jedno ciało działa na drugie to drugie ciało działa na pierwsze. Oddziaływania możemy podzielić na mechaniczne, czyli takie gdzie ciała potrzebują bezpośredniego kontaktu oraz oddziaływania tzw. „na odległość”, gdzie nie konieczny jest kontakt ciał. Takie oddziaływania to np. grawitacyjne, magnetyczne i elektrostatyczne. Wzajemne oddziaływania ciał możemy poznać po skutkach tego oddziaływania. Skutki mogą być statyczne jak i dynamiczne. Statyczne to takie podczas, których doszło do odkształcenia ciała, natomiast dynamiczne to takie gdzie prędkość ciała się zmieniła.

Grawitacyjne
Siła grawitacji zwana również siłą ciążenia działa na wszystko. Siła ziemskiej grawitacji przyciąga wszystkie ciała do środka Ziemi, także te które są od niej bardzo daleko. Wartość siły grawitacji zależy od: masy obu ciał (im większa masa, tym większa siła) oraz od odległości obu ciał od siebie (im większa odległość, tym mniejsza siła). Na powierzchni ziemi każdy kilogram masy przyciągany jest z siłą około 10 N. Ciężar to siła, z jaką ciało przyciągane jest ku ziemi i opisuję je wzór: F=mg. Prawo powszechnego ciążenia, które mówi, że wszystkie ciała obdarzone masą się przyciągają opisuje wzór: F=G*[m1m2/r2], gdzie G oznacza stałą grawitacyjną.

Sprężyste
Gdy ciało sprężyste odkształcamy, to działają w nim siły sprężystości, które dążą do przywrócenia mu jego początkowego kształtu. Odkształcenie ciała sprężystego jest wprost proporcjonalne do przyłożonej do niego siły. Rozciągnięta sprężyna stara się skurczyć, działając na ręce siłami skierowanymi do środka. Im bardziej jest rozciągnięta, tym większa siła zwrotna oddziałuje na ręce. Materiały o właściwościach sprężystych działają siłą, która jest przeciwnie skierowana do siły ściskającej lub rozciągającej. Jeśli działająca na sprężynę siła jest zbyt duża to sprężyna zostaje stale odkształcona i nie wraca do poprzedniego kształtu.

Magnetyczne
Oddziaływania magnetyczne odbywają się za pośrednictwem pola magnetycznego. Linie pola magnetycznego wychodzą z bieguna północnego i wchodzą do południowego. Przeciwnie bieguny magnesu się przyciągają, a jednakowe odpychają. Każdy magnes ma dwa bieguny, jeśli przepiłujemy magnes sztabkowy, otrzymamy dwa mniejsze magnesy, ale każdy z nich będzie miał oba bieguny. Przewodnik przez który płynie prąd elektryczny wytwarza pole magnetyczne. Linie pola magnetycznego są ułożone koliśćie wokół przewodnika. Pole magnetyczne wewnątrz obwodu np. w zwojnicy można zmieniać przesuwając wzgledem niej magnes. Pole magnetyczne zwojnicy jest większe, jeśli zwojnica ma więcej zwojów lub gdy płynie przez nią prąd o większym natężeniu. Jeśli zamknięty obwód znajduje się w zmienny polu magnetycznym, to w tym obwodzie powstaje prąd.

Elektrostatyczne
Ciało może być naładowane elektrycznie: dodatnio lub ujemnie. Ładunki jednoimienne się odpychają a różnoimienne przyciągają. Ładunki najlepiej gromadzą się na ostrzach i wystających elementach. Do takich miejsc kierują się zwykle wyładowania elektryczne. Są trzy główne sposoby elektryzowania ciał: przez dotyk (stykając z ciałem już naelektryzowanym, wówczas cześć ładunków przejdzie z jednego ciała na drugie), indukcję (zbliżanie do naelektryzowanego ciała, podczas indukcji ładunki przemieszczają się między poszczególnymi częściami ciała) oraz tarcie (przy pocieraniu dwóch ciał elektryzują się oba ciała: jedno dodatnio, drugie ujemnie).
Wzajemne oddziaływanie naelektryzowanych ciał nazywamy oddziaływaniem elektrycznym. W miarę zbliżania do siebie ciał naelektryzowanych rośnie wartość siły wzajemnego oddziaływania ładunków elektrycznych. Wartość tej siły zależy również od wielkości tych ładunków. Opisuje się ją wzorem: F= k*[q1q2/r2]. Napięcie elektryczne między dwoma punktami pola elektrostatycznego informuje nas, jaką prace wykonują siły tego pola podczas przesuwania między tymi punktami ładunek 1C. Opisuje to wzór U=W/q.