Żyć wygodnie, egoistycznie czy służyć sprawom i wartościom przerastającym człowieka jako jednostkę?

KONSPEKT

Żyć wygodnie, egoistycznie czy służyć sprawom i wartościom przerastającym człowieka jako jednostkę?

1. Wstęp

Teza: Poświęcenie się wartością przerastającym człowieka jako jednostkę daje mu poczucie spełnienia. Życie według zasad i wytrwałe dążenie do celu sprawia, że człowiek u końca swej drogi czuje się spełniony.

2. Rozwinięcie

2.1 Bohaterowie, którzy poświęcili się własnym celom.

a) Poświęcenie dla ojczyzny

• Kordian- Nie zakładał rodziny, nie szukał w niej szczęścia, swoje życie poświęcił walce o ojczyznę.
• Konrad Wallenrod- sam chciał pokonać zakon krzyżacki, by bronić ojczyznę. Zapomniał o miłości, by się poświęcić dla kraju.
• Hrabia z „Nie-Boskiej komedii”- opuścił rodzinę i poszedł za wyimaginowaną dziewczyną- poezją. Jest przedstawicielem i dowódcą arystokracji, jedynym, który dotrzymuje przysięgi, że raczej zginie walcząc za przegraną sprawę niż się podda. Henryk popełnia samobójstwo, obwiniając poezję o klęskę swojego życia:
„Poezjo bądź mi przeklęta, jako ja sam będę na wieki”. Uważa, że poezja doprowadziła go do upadku.
• Robak z „Pana Tadeusza”- życie poświęcił walce o wolność ojczyzny. W młodości był zapraszany przez Stolnika Horeszkę, by ten mógł dowolnie manipulować na sejmikach głosami okolicznej szlachty. Stolnik miał córkę Ewę, młodzi szybko pokochali się. Horeszka nie zgodził się oddać ręki córki ubogiemu szlachcicowi. Urażona ambicja Jacka Soplicy doprowadziła go do zemsty. Pewnego razu Jacek był świadkiem odpierania przez Horeszkę ataku Moskali na zamek. Emocje spowodowały, iż Jacek wymierzył z pistoletu, a oddany strzał, okazał się śmiertelny. Przez wszystkie lata nie mógł się ujawnić, by nie zostać oskarżony o sprzymierzeństwo z Moskalami.
• Bohaterowie z „Glorii Victis”- walczyli w powstaniu styczniowym

b) Poświęcenie Bogu

• Hiob-był pionkiem pomiędzy Bogiem a Szatanem. Stał się marionetką ich rękach- ofiarą niesłusznego zakładu. Został ukarany i cierpiał nie znając swojej winy- mimo to nie przestał wierzyć, przyjmował całe zło.
• Abraham- chciał złożyć w ofierze Bogu swojego syna, gdy ten go o to prosił chcąc sprawdzić jego wiarę. Abraham, choć cierpiał nie wahał się tego uczynić- od zamordowania syna w ostatnich chwili odwiódł go anioł.
• Judyta- Zamordowała Holofernesa- innowiercę, gdy chciał podbić jej katolicki kraj. Udając, iż idzie po pokój zamordowała go- odcinając mu głowę.

c) Poświęcenie wobec ludzi- Bohaterowie, których przerosły oczekiwania

• Prometeusz- wiedząc o konsekwencjach, które może ponieść odważa się wykraść ogień z Olimpu i pomóc ludziom.
• Tomasz Judym- Odrzucił uczucie kobiety, która go pokochała, by spłacić losowi dług zbawiając ludzkość- pomagając najuboższym.
• Sonia Marmieładowa- chcąc ratować rodzinę od nędzy i śmierci sprzedała swoje ciało, pracując jako prostytutka.
• Raskolnikow- biedny, głodny marzył o wygodnym życiu. Nie godził się z niesprawiedliwym porządkiem świata, który zsyła na niego upokorzenia. Zabija Alonę i Lizawietę myśląc, iż wzbogaci się i poprawi swoje życie, przy okazji uszczęśliwiając ludzkość.
• Chrystus- zginął ukrzyżowany by odkupić honor ludzi, ich winy i ich ocalić.

Bardzo trudno jest się oprzeć i stanąć po stronie swoich zasad, pozostać wiernym swoim ideałom. Szczęście może dać człowiekowi tylko to, iż nie żałuje się podjętych decyzji, choć po jakimś czasie mogą one przynieść jakieś efekty.

d) Bohaterowie żyjący egoistycznie i jednocześnie nieszczęśliwi

• Zbyszek Dulski- Nie podobało mu się życie, które zapewniała mu matka, jednak nie potrafi stanowczo się jej przeciwstawić. Narzekał, lecz nie umiał zrezygnować z pieniędzy i dachu nad głową.
• Ikar- Pomimo prośby ojca, postawił na swoim. Wzleciał w powietrze bez żadnych ograniczeń, chciał spróbować przez chwilę wolności, nieograniczonej swobody.
• Kain- Zabił swojego brata- Abla. Obaj składali ofiary Bogu, Kain- ofiary zwierzęce, Abel- ofiary z darów natury. Bogu bardziej podobały się ofiary Abla, dlatego bardziej go doceniał. Zbuntowany Kain również chciał poczuć się ważnym, więc z chorej zazdrości zabił brata.
• Ludzie budujący Wieże Babel- Ludzie chcieli dorównać Bogu, posiąść jego wiedzę, dlatego postanowili zbudować wieżę, która sięgałaby nieba.
• Zenon Ziembiewicz- chce dla siebie jak najlepiej, przesuwa kolejne granice, by czuć się dobrze i wygodnie. Nie chce być taki jak ojciec, ma ideały, lecz z czasem staje się dokładnie taki jak on: rani kobiety, które go kochają, rani tez tą, która kocha, obwiniając ją i chcąc od niej wybaczenia za romans z Justyną.
• Makbet- był królem, lecz na tron wspiął się po szczeblach mordu. Za namową żony pozbył się poprzedniego władcy, by osiągnąć swój cel. Męczyły go później wyrzuty sumienia.
• Córki ojca Gorio- pozbawiały ojca pieniędzy, nie liczyły się z jego uczuciami, chciały tylko własnego dobra, zabłysnąć i dostać się w kręgi arystokracji.
• Poeta z „Wesela”- ubolewa nad swoim hulaszczym trybem życia, wie, że powinien pomóc chłopom, jednak nie może się do tego zabrać.
• Jagna z „Chłopów”- Pomimo wyjścia za mąż za Macieja Borynę, nie potrafi się ustatkować, zdradza go z jego synem Antkiem.
Żyli jakby obok, tak naprawdę wciąż mają poczucie bezsensu życia, przytłacza ich to, że nie umieją postawić się, podjąć decyzji, które zmieniłyby ich życie i nadały im sens. Każdy z bohaterów dokładnie wiedział, co stracił.

3. Zakończenie

Ludzie dzielą się na egoistów oraz tych, którzy walczą za słuszną sprawą, która najczęściej przerasta ich możliwości. Wydaje się, iż lepiej przeżyć życie wygodnie i egoistycznie niż poświęcać się przewyższającym nas ideą, tym samym zaprzepaszczając swoje szanse na „lepsze jutro”. Żyjąc w biedzie i cierpieniu nie wynosimy nic dla siebie, nie realizujemy się- stoimy w miejscu. Mamy tylko jedno życie, dlatego nie zmarnujmy go i cieszmy się każdą chwilą, przecież „każdy jest kowalem swojego losu”.