Analiza i interpretacja obrazu Jacopo Bassano "Samarytanin"

Obraz Jacopo Bassano powstał w 1561 roku, czyli w okresie renesansu.
Na pierwszym planie widzimy tytułowego Samarytanina, który pomaga pobitemu człowiekowi. Ofiara napaści jest naga, przepasana tylko białym materiałem, co może przypominać scenę zdjęcia Jezusa z krzyża. Obok Samarytanina widać butelkę, prawdopodobnie napełnioną winem lub oliwą, którymi Samarytanin obmył rany poszkodowanego.
W prawym dolnym rogu widać dwa psy, ten samej rasy, acz o innym zabarwieniu sierści. Zlizują one krew, oliwę lub wino z ziemi. Psy te symbolizują wierność, czułość, usłużność i bezinteresowną przyjaźń oraz przemoc.
W oddali widać dwóch mężczyzn, kapłana oraz lewitę, którzy nie zatrzymali się, by pomóc napadniętemu, pomimo, iż jest to ich obowiązek jako duchownych. Uciekają oni pośpiesznie, pochyleni, jakby chcący odciąć się od tej sytuacji i szybko o niej zapomnieć.
W centrum obrazu znajduje się twarz pobitego człowieka. Obraz jest podzielony na dwie części. Po lewej dominują kolory jasne. Widzimy rozświetlone niebo, w oddali znajdują się zabudowania Jerycha. Po prawej stronie przeważają kolory ciemne. Osioł należący do Samarytanina niemalże zlewa się z ciemnobrązowymi skałami. W prawym górnym rogu widzimy drzewo o ciemnozielonych liściach.