Obraz poety i poezji w odzie „Wybudowałem pomnik” – Horacego i w wierszu Tadeusza Różewicza „Moja poezja” – porównanie

Oda Horacego „Wybudowałem pomnik” i wiersz Tadeusz Różewicza pt. „Moja poezja”, są to utwory które poruszają temat własnej poezji. Oba wiersze mają kształt monologu lirycznego. Zostały one napisane w różnych okresach, ponieważ Horacy żył od 65 r.p.n.e do 8 r.p.n.e, natomiast Tadeusz Różewicz jest poetą współczesnym, który urodził się w 1921 roku.
Utwory te różnią się nie tylko okresem, w którym zostały napisane, ale także budową. Oda „Wybudowałem pomnik” jest wierszem regularnym, składa się z czterech strof po cztery wersy trzynastozgłoskowe w każdej. W wierszu znajdują się środki stylistyczne takie jak metafora, apostrofa, oraz liczne epitety. Utwór nie posiada znaków przestankowych. Wiersz „Moja poezja” składa się z 23 wersów oraz sześciu nierównych zwrotek. Wiersz składa się z różnej ilości sylab. Czytając go możemy zwrócić uwagę na to, że autor użył wielu anafor pisząc to dzieło. Podobnie jak w utworze Horacego, wiersz ten nie posiada rymów.
Podmiot liryczny w wierszu Horacego występuje w pierwszej osobie liczby pojedynczej, najprawdopodobniej jest nim autor wiersza. Jest on przekonany o wartości swojego dzieła. Swoje słowa kieruje do jednej ze swoich muz, Melpomeny lub do samego siebie. W utworze Tadeusza Różewicza również możemy przypuszczać, że podmiotem lirycznym jest sam autor. W tym wierszu nie ma określonego adresata. Autor wiersza pisze o czymś własnym, o czym świadczy tytuł utworu „Moja poezja”.
Poezja Horacego jest poezją ponadczasową, która może wygrać nawet ze śmiercią autora. Poeta jest dumny ze swojej twórczości i wypowiada się o niej w sposób metaforyczny „pomnik”. Natomiast poezja Różewicza jest poezją bezpośrednią, nie posiadającą żadnych tajemnic. Pozbawiona jest oryginalności. Poezja ta, jest ograniczona w swoich możliwościach, nie posiada głębszego sensu oraz nie pełni żadnej funkcji. Zawodzi ona nie tylko twórcę, ale także odbiorców.
Wiersze posiadają jeszcze jedną różnicę, którą jest nastawienie autora do stworzonego przez nich dzieła. Horacy jest dumny ze swojego utworu, chwali się nim, natomiast Tadeusz Różewicz nie jest przekonany do tego co napisał. Uważa, że jego utwór niczego nie wnosi do życia.
Oba utwory są bardzo interesujące. Oda napisana przez Horacego jest wierszem oryginalnym, zmuszającym nas do refleksji nad tym co przeczytaliśmy i nad tym w jaki sposób odnosi się to do nas samych, do naszego życia. Wiersz Tadeusza Różewicza jest moim zdaniem wierszem bezbarwnym. Przedstawia on konkretnie jeden wątek, nie można utożsamić tego utworu z naszym życiem.


Julita Opolska.