Historia religii powstała wraz z pełniejszym zastosowaniem źródeł historycznych w analizach religioznawczych. Za pierwszego historyka religii uchodzi Edward Burnett Tylor, którego badania dotyczące genezy religii oraz jej rozwoju zapoczątkowały jedną z największych szkół religioznawczych – mianowicie szkołę ewolucjonistyczną. Założył on tezę o szablonowej, naturalnej ewolucji wierzeń religijnych, wraz z rozwojem społeczno-cywilizacyjnym człowieka. Za najdawniejsze, najbardziej pierwotne przyjął formy animistyczne, totemistyczne, magiczne, które według niego historycznie ewoluowały przez stadia prototeistyczne, panenteistyczne, politeistyczne, aż do monoteizmu. Mimo iż teza o determinizmie tak rozumianego kierunku rozwoju została przyćmiona dalszymi obserwacjami, pozwoliła ona na wprowadzenie całej metodologii historycznej do nauk o religii – w tym bardzo cennego krytycznego podejścia do źródeł.