Powstanie faszyzmu - przyjęcie władzy Mussoliniego.

Po I wojnie światowej Włochy wychodzą jako kraj zrujnowany gospodarczo i są niezadowoleni, że nie osiągnęli zamierzonego celu. Włochy obejmuje fala niezadowolenia panują nastroje rewolucyjne i nacjonalistyczne. Widoczny jest strach przed komunizmem- antykomunizm. Banito Mussolini ur. W rodzinie socjalistycznej, był nauczycielem i dziennikarzem, nie chciał wojny. Uciekł z Włoch, a po powrocie (1914) chce wojny. Wyrzucony z partii socjalistycznej wrócił do dziennikarstwa, jego dziennik Il Topolo D’Italia miał wielką popularność. 1915- wstępuje do armii do 1917 jest kapralem. Bywał ranny. Wielokrotnie kreował siebie w propagandach. Jego gazeta atakowała przeciwników politycznych. Włochy ogarnęła fala rewolucji. Mussolini na bazie rewolucji i strajków odchodzi od socjalizmu- jest wrogiem systemu. Jego poglądy były radykalne i racjonalistyczne. Krytykował system partyjny we Włoszech, władzę ustawodawczą, wykonawczą i proponuje przemoc. 1919 nowe strajki, Mussolini tworzy partię „Związki Walki” FASCI DI COMBATTIMENTO- od tego utworzyło się słowo faszyzm. Tworzy oddziały „Czarne koszule”. Mussolini tworzy program partii z kilku tendencji: anarchistycznych, konserwatywnych, socjalistycznych, nacjonalistycznych. Postanowił rozprawić się z organami i związkami politycznymi- wojna domowa. Faszyści napadali, bili demolowali, rozbijali strajki, pochody, biura, robili zamachy na liderów robotniczych (1920- 1922). Mussolini przystępuje do organizowania partii faszystowskiej (zw. Walki), krytykował system partyjni budował partie by dostać poparcie ludności Włoch przez mandaty wyborcze. Partie budował wg. Struktury pionowej. Mussolini chciał dowództwa. 1921- w wyborach dostał 35 mandatów- był liderem parlamentarnym. Uzyskał poparcie najwyższych jak i najniższych klas. 1921- 1922 wprowadził generalne zmiany programu faszystowskiego, zmienił program. Chciał pozyskać kościół katolicki. Wyrzucił radykałów społecznych, antykleryków, czarne koszule tworzą oddziały z młodzieży włoskiej. Zmienił hasła i styl życia, na zmobilizowany i umundurowany, posilił się przemocą. Włączył do partii faszystowskiej milicję partyjną. 1922 Sytuacja była napięta, strajki robotnicze. Do Neapolu zwołano zwolenników Mussoliniego przybyło 25.000 Ludzi. Chciał, by dano mu tekę premiera. Król Włoski zgodził się dać ją, mimo, ze premier prosił o wprowadzenie stanu wyjątkowego. Gdyby go wprowadzono położono by kres działaniom Mussoliniego. 20.5. Mussolini zostaje premierem, legalnie obejmuje rządy. 1923 na rok jest dyktatorem, zmienia ordynacje wyborczą- partia, która osiągnie większość wyborców na dostać ¾ miejsc w parlamencie. Partia faszystowska wygrała mając 70% mandatów.
Polityka wew.
System dyktatury Mussoliniego, mimo braku podstawowych praw politycznych i obywatelskich był akceptowany przez społeczeństwo także z powodu poprawy sytuacji ekonomicznej. Bezrobocie zmniejszyło sie dzięki robotom publicznym, w przemyśle wprowadzono rozbudowane i gwarantowane przez państwo ustawodawstwo socjalne, w rolnictwie zwiększono produkcje dzięki modernizacji i likwidacji niuzytkow. Ożywienie w całej gospodarce nastąpiło w związku ze wzrostem produkcji w przemyśle zbrojeniowym ( polityka przygotowania do wojny), natomiast przemysł lekki nadal rozwijał sie powoli.
Drugim sukcesem Mussoliniego było zawarcie porozumienia z papieżem. Od czasu rozpoczęcia procesu zjednoczenia Włoch państwo włoskie i Kościół odnosiły sie do siebie wrogo, a kolejni papieże ogłaszali sie „więźniami Watykanu”. W 1929 r. Mussolini i Pius XI podpisali traktaty leteranski i konkordat, na mocy, których papież uzyskiwał suwerenność na obszarze Watykanu (Bazylia Sw. Piotra i bezpośrednie otoczenie o pow. Ok. 40 ha) Kościół katolicki otrzymał specjalna pozycje w państwie, a także w szkolnictwie. W zamian Pius XI, a wraz z nim włoskie duchowieństwo, poparł państwo faszystowskie.
Pol. Zagraniczna.
Budowa silnego państwa łączyła sie w nie mniejszym stopniu z planami ekspansywnej polityki zagranicznej. Mussolini snuli wizje włoskiego mocarstwa, którego wpływy miały sięgać Europy Poludniowo-Wschodniej basenu Adriatyku i Moza Śródziemnego. Z myślą o przyszłych wyprawach rozbudowano i modernizowano armie lądowa i flotę, a młodzież wychowywano w duchu militaryzmu.
Politycznie Mussolini związał sie z Austria i Węgrami, a nad Albania rozciągnął protektorat
Mocarstwowe plany Włoch ujawniły sie podczas granicznego konfliktu miedzy Grecja a Albania (1923) Wówczas to włoskie oddziały opanowały grecka wyspę Korfu. Sprawa trafiła na forum Ligi Narodów, ale Mussolini odrzuci jej ingerencje i wymusił na rządzie greckim spełnienie wszystkich swych żądań terytorialnych. Incydent ten pokazał z jednej strony mocarstwo ambicji nowych Włoch, z drugiej bezradność Ligi Narodów.