Isaac Newton urodził się 25 grudnia 1642 roku na małej farmie w Woolsthorpe, w środkowowschodniej Anglii w biednej rodzinie. Jego ojciec, który umarł trzy miesiące przed narodzeniem syna, był niepiśmiennym rolnikiem. Informuje nas o tym następujące zdanie „Isaac Newton urodził się […] 25 grudnia 1642 roku, na niewielkiej farmie w Woolsthorpe”. Isaac uczył się w szkole w Grantham, a następnie rozpoczął studia wyższe w Cambridge, zostając później tam wykładowcą. Największy zaszczyt spotkał go, gdy przeniósł się do Londynu, aby kierować mennicą królewską. Potwierdzają to słowa: „Wielkie zaszczyty spotkały go potem, gdy przeniósł się do Londynu, by kierować mennicą królewską”.
Newton miał tęższą posturę, której widok uwydatniał się przy jego średnim wzroście. Posiadał bujne włosy, które jednak zaczęły bardzo szybko siwieć, bo już w wieku trzydziestu lat. Mówią nam o tym następujące zdania: „Newton był średniego wzrostu. Z wiekiem robił się coraz tęższy. Zaczął siwieć […] kiedy miał trzydzieści lat, ale do śmierci zachował bujne włosy. Do końca życia mógł czytać bez okularów […], ale przyznawał się, że ma trudności z prowadzeniem obserwacji astronomicznych”. Cytat ten mówi nam również, że Isaac był krótkowidzem. Nie przywiązywał wagi do ubrań, często wychodził w niedbałym stroju. Dopiero po przenosinach do Londynu, zaczął się ubierać stosownie do swej pozycji. Świadczy o tym zdanie: „Dopiero w Londynie zaczął zwracać uwagę na swój wygląd”.
Słynny fizyk, nie był osobą towarzyską. Wśród znajomych przeważnie milczał. Nie przepadał za zabawą z rówieśnikami. Nigdy nie związał się na stałe. Był tylko krótko zaręczony z pasierbicą Storey, jednak musiał zrezygnować z stałego związku, ponieważ prawo na Uniwersytecie Cambridge nie pozwalało na pracę żonatych mężczyzn. Pokazują to słowa: „Młodzi w końcu zaręczyli się, kiedy jednak Isaac zaczął studia wyższe w Cambridge i pojawiła się dlań możliwość kariery uniwersyteckiej, zaręczyny zostały zerwane”.
Anglik słynął z wielkiego roztargnienia, przez co zdarzało mu się zapominać o podstawowych rzeczach (np. o jedzeniu). Wpływało na to, jego ciągłe zamyślenie. Możemy się o tym dowiedzieć z następującego cytatu: „Do posiłków nie przywiązywał jednak wielkiej wagi i bywało, że w roztargnieniu o nich zapomniał”. Isaac nie lubił podróżować. Większość czasu spędzał w domu. Mówią nam o tym słowa: „Był domatorem i nie lubił podróżować”. Newton był niewątpliwie osobą bardzo inteligentną, świadczy o tym bycie wykładowcą na jednym z najsłynniejszych uniwersytetów na świecie. Późniejszy awans na stanowisko prezesa Royal Society, pokazuje jego niebywałe umiejętności. Jego częste zamyślenie obrazuje również jak bardzo był pochłonięty nauką.
Naukowiec, jak możemy wyczytać z powyższych cytatów był zawsze bardzo roztrzepany, jednak jego wysokie ambicje pozwoliły mu osiągnąć tak wiele. O pozostałych cechach charakteru wiadomo nam niewiele. Jeden z cytatów („Zamiast uczestniczyć w zabawach z rówieśnikami, uwielbiał on przebywać w jej [panny Storey] towarzystwie i często wykonywał małe mebelki dla jej lalek”) mówi nam o dużym oddaniu się swej miłości przez Newtona. Świadczy on również o pracowitości fizyka.
W mojej opinii Isaac Newton był wybitnym człowiekiem, który mimo swego roztargnienia tak wiele osiągnął. Poświecił swe życie nauce, rezygnując z małżeństwa. Oddaje to w pełni jego wielkość, jako naukowca. Umiał dokonywać dobrych wyborów pomiędzy nauką, a życiem towarzyskim, wybierając pierwsze z nich. Jest to osobna godna naśladowania.