Charakterystyka Zbyszka z Bogdańca. Czy Zbyszko był godzien pasa i ostróg rycerskich?

Głównym bohaterem powieści Henryka Sienkiewicza pt."Krzyżacy" jest Zbyszko z Bogdańca, herbu „Tępa Podkowa”, zawołania „Grady”. Jego matką była Jagienka, a ojcem Jaśko. Rodzice chłopaka zmarli szybko, a Zbyszko został sierotą. Młodzieńcem zaopiekował się jego stryj Maćko.

Bohater miał jasne, opadające za ramiona i ścięte, nisko nad brwiami włosy. Zbyszko był bardzo dobrze zbudowany oraz przystojny, lecz z dziecinną twarzą. Na początku powieści, w bardzo młodym wieku zaskakiwał swoją siłą. Chłopak był gwałtowny, porywczy oraz nierozważny. Przykładem tej cechy charakteru jest atak na posła - Kuna Lichtensteina.

Kolejną z jego wad jest kochliwość w stosunku do dziewcząt. Jego zapalczywość i bezmyślność wychodzi, kiedy młodzieniec postanawia sam, w nocy pojechać do lasu i zapolować na niedźwiedzia. Od śmierci ratuje go Jagienka Zychówna, która po cichu podkochiwała się w nim. Wydaje mi się, że w czasie powieści Zbyszko dojrzewał emocjonalnie i do każdej decyzji czy sytuacji podchodził już bardziej sumiennie i roztropnie.

Zaletami Zbyszka był honor i duma, gdy ślubował pani swego serca. Chłopak stał się wytrzymały i wierny słowu, niezmiernym dowodem tych cech jest dopełnienie złożonych ślubów Danusi po jej śmierci.

Najbardziej w Zbyszku podobały mi się następujące cechy: nielękliwość, dzielność, bohaterskość, odwaga oraz mężność. Syn Jaśka dał nam do zrozumienia, że nie bał się śmierci, dzielnie walczył i narażał się na niebezpieczeństwa. Zbyszko umiał naciągnąć kuszę bez kobry, czego zazdrościli mu inni rycerze, potrafił również władać dobrze bronią.

Większość cech młodzieńca zmieniła się w czasie powieści. Z nowymi umiejętnościami i doświadczeniami zasługiwał na pas i złote ostrogi, które były oznaką prawdziwego rycerza.