Subkultury młodzieżowe

Subkultura młodzieżowa - nazwa grupy młodzieżowej, w której normy obyczajowe, zasady postępowania, ubiór, odbiegają od norm reszty społeczeństwa.

SKATE

Skateboarding(jazda na deskorolce) narodził się w latach siedemdziesiątych XX wieku w Kalifornii i miał swoje korzenie w surfingu. Za najbardziej zasłużonych dla początkowego rozwoju skateboarding’u uważa się grupę Z-Boys z Venice Beach w Kalifornii. Pierwsi skaterzy, tacy jak Z-Boys, ćwiczyli w pustych basenach dzięki suszy panującej w Kalifornii
w latach 70 XX wieku. W Dzisiejszych czasach powstały tzn.: Skateparki specjalne tory przeznaczone do uprawiania sportów ekstremalnych. W skateparku może znajdować się wiele przeszkód przeznaczonych do nauki trików tj.: rampa, grindbox, finbox. Najbardziej znanym skatem jest Tony Hawk.
Ogólnie skata można poznać po za dużym ubraniu. Spodnie szerokie aż do granic absurdu, trzymające się tylko dzięki paskowi, bluza najczęściej z kapturem.
Ubiór i nazwa jest jedyną rzeczą łączącą dwie frakcje, wprawdzie niewykluczające się nawzajem, ale posiadające swoje indywidualne cechy:
1. Graficiarze - to oni nocami podpisują się na ścianach bloków, lub pociągów. Ogólnie nielubiani przez społeczeństwo (nie subkulturowe) uważani za wandali. Czasami jest to prawdą. Gdy ktoś pierwszy raz bierze spray’a do ręki i maluje placek wysoki na półtora, a szeroki na trzy metry to niech się nie dziwi, że ktoś mijając takie "dzieło" ma jego twórcę za najgorszego. Ludzie, którzy zaczynali od wielkich i brzydkich placków sprawili, że przeciętny Kowalski myśli, że to jest graffiti, stąd niechęć społeczeństwa do malunków na ścianach. A szkoda, bo kolorowe pociągi wyglądają ciekawiej niż zwykłe, brudne.
2.Skejci (ang. skate) lub ssk8 –jeżdżący na rolkach, snowboardzie, deskorolkach, wrotkach, hulajnogach i rowerach, na których popisują się w skateparkach oraz na parkingu pod Tesco lub Biedronką. W Polsce błędnie utożsamiani z hiphopowcami. Życie skata polega głównie na robieniu trików i późniejszym nazywaniem ich. Zaraz po tym skatci zajmują się lansowaniem swoimi megaszpanerskimi ubraniami z Croppa.
Mimo, że uprawiają sport, kochają firmowe fast foody i napoje gazowane, szczególnie Red Bulle. Muzyka nie jest zbyt rozwinięta zwłaszcza, że większość skatów słucha soundtracków z Tony Hawk's Pro Skater lub Tony Hawk's Underground. Na takich soundtrackach pojawia się zazwyczaj, gangsta rap, rock i kalifornijski punk. Oprócz tego skatów słucha polskiego rapu typu Mezo i Lech Roch Pawlak.
Pierwotnie wizerunek skata był buntowniczy i nonkonformistyczny.

DRESIARZE

Typ społeczno-kulturowy młodych ludzi, która pojawiła się w Polsce w latach 90 XX w. Termin pochodzi od zwyczaju noszenia, na co dzień ubrań sportowych – dresu.
W początkowym okresie grupa ta charakteryzowała się także rodzajem słuchanej muzyki: disco, disco polo lub rap - obecnie podział ten nie jest jednak tak widoczny. Są to głównie chłopcy, którzy problemy z domu przenoszą na ulicę. Wyżywają się na słabszych
i wszczynają burdy. Ci ludzie również nie mają za dużego szacunku do kobiet, traktują je bardzo przedmiotowo. Używają ordynarnego języka pełnego wulgaryzmów.
Ich obyczaje - na przykład wieszanie płyt kompaktowych w samochodach w naiwnej wierze, że zakłóca to policyjne radary - są powszechnym pośmiewiskiem. A raczej byłyby nim, gdyby nie to, że dresiarze są też powszechnym postrachem. Dla społeczeństwa ta subkultura stanowi największy problem i przynosi najwięcej wstydu.


MODSI
Subkultura młodzieżowa powstała w Wielkiej Brytanii z końcem lat 50 XX w. Modsi wywodzili się głównie ze środowisk robotniczych, jednak początki ruchu wywodzą się z londyńskiego Soho. Charakteryzowali się pedantycznym sposobem ubioru, nienawiścią do edukacji, zainteresowaniem najnowszymi trendami mody oraz muzyką eksperymentalną. Często nosili bujne włosy, bądź też ułożone w ekstrawaganckie fryzury. Lubili szokować pełnym jaskrawych barw, krzykliwym i prowokującym wyglądem. Chętnie opowiadali się za hasłami związanymi z rewolucją seksualną. Gusta muzyczne modsów balansowały między rock and rollem, ska, rythm and bluesem, modern jazzem, beatem, popem a hard rockiem. Modsi stworzyli ciekawą mieszankę nowoczesnych nurtów w muzyce i elementów muzyki starego pokolenia. Entuzjastycznie przyjmowali dziwactwa sztuki awangardowej. Głównym zespołem kojarzonym z subkulturą mods jest The Who. Inne chętnie słuchane grupy i wykonawcy to: The Kinks, The Small Faces, Yardbirds, T. Rex, Marmalade, Julie Driscoll, Brian Auger & Trinity, Shocking Blue, David Bowie & The Lower Third. Modsi w latach 60 prowadzili regularne walki z rockersami (min. "druga bitwa pod Hastings", starcia w Brighton). Często kojarzy się ich również z ulicznymi rozbojami oraz tworzeniem gangów. Poruszali się głównie na skuterach i nosili ubrania typowo angielskich marek jak Merc, Fred Perry, Ben Sherman oraz charakterystyczne zielone parki (wojskowe płaszcze z kapturami), do których najczęściej przyszywali naszywki z motywami brytyjskimi takimi jak Union Jack czy symbol RAF-u.
REGGAE

Jest to oczywiście rodzaj muzyki zbliżającej nas do Afryki. Jej korzenie są w plemionach afrykańskich, które wybijając rytm na bębnach ( Kongach - na których gra się do dziś) dały podstawę reggae. Jednak pierwsze utwory reggae powstały w slumsach dzielnicy biedoty West Kingston do rytmów reggae dodano basowe riffy. Od początku reggae nie było zbyt zagmatwaną muzyką - jej rytm jest prosty, regularny wręcz hipnotyzujący. To daje tej muzyce specyficzny charakter. Pierwsze utwory reggae były poświęcane trudnej sytuacji ludzi czarnych. Reggae było muzyką dla małego kręgu odbiorców, jednak dzięki Bobowi Marleyowi rozprzestrzeniła się na cały świat (wraz z muzyką - religia rastafari). Jak sam mówił jego muzyka jest przeznaczona dla czarnych i białych. Mówi o problemach już nie tylko ludzi czarnych, ale o problemach ogólnoludzkich.Później wielu podążyło śladem Boba i kontynuowało popularyzację tej muzyki. Do najsłynniejszych należą: Peter Tosh, Jimmy Cliff, Johnny Nash. Właśnie reggae jest muzyką Walki a jej wykonawcy wojownikami. Ludzi, słuchających tej muzyki najlepiej można określić jako epikurejczyków. Biorą z życia ile się da, przy najmniejszym nakładzie pracy. Co do ich wyglądu to z pewnością rzucają się w oczy. Rozpoznać ich można przede wszystkim po dredach (grubo splecionych włosów) Pierwsze dredy pojawiły się na głowach Rastamanów z Jamajki prawdopodobnie w roku 1945. Dredy są symbolem Lwa Jud. Kolejną charakterystyczną rzeczą, są barwy ich ubrania. Najczęściej w swoim ubiorze eksponują trzy kolory: zielony, żółty i czerwony. Nie są one używane tak po prostu. Mają określoną symbolikę. Tworzą one flagę Etiopii. Poszczególne kolory symbolizują:
• Zielony - ziemia, ląd Afrykański,którego spokój zniszczyła kolonizacja. Symbolizuje również kontynent, z którego wywodzą się pierwsi ludzie.
• Żółty - oznacza złoto zagarnięte przez kolonistów.
• Czerwony - krew, która została przelana podczas walk z najeźdźcą.
Inne znaczenie to liczba trzy - trzy siły - woda, powietrze i ziemia. Z nich jesteśmy stworzeni - siły umysłowa, duchowa i fizyczna. Trzy siły istnienia to mężczyzna,kobieta i dziecko. Wszystkie one są specyficznie zależne od siebie.
Podobnie jak miłośnicy czarnym brzmień, lubują się oni w różnego rodzaju używkach. Głównie to marihuana. Według nich człowiek po spaleniu skręta jest mądrzejszy i swobodnie uwalnia uczucia. Na przełomie lat 1970 - 1980 w Polsce zaczęła pojawiać się muzyka reggae. Praktycznie pierwszym zespołem, który użył jamajskich rytmów był zespół punkowy - Brygada Kryzys (Roberta Brylewskiego i Tomka Lipińskiego - dzisiaj Robert gra w Świecie Czarownic).

SZPANERZY- LANSERZY

W drugiej połowie lat siedemdziesiątych w Polsce pojawiły się grupy młodzieżowe, które ubierały się w najmodniejsze i najdroższe ciuchy, okupowały najdroższe hotele. Ten styl zachowania zwany jest przez młodzież szpanerstwem lub lansem. Szpanerzy nie tworzą grup. Jest to młodzież pochodząca zazwyczaj z dobrych domów. Szpan na ogół nie występuje w technikach i szkołach zawodowych. Lansuje się bogata młodzież licealna. Siła szpanu bierze się stąd, że w naturze ludzkiej tkwią skłonności do akceptowania rzeczy atrakcyjnych, choćby to była atrakcyjność tylko zewnętrzna, pozorna. Jest to skupienie uwagi na ładnej formie, ładnym opakowaniu bez względu na jego zawartość. Ci młodzi ludzie chcą za wszelką cenę pokazać swojemu otoczeniu, że mają mnóstwo pieniędzy. Niestety zamożność nie zawsze idzie w parze z inteligencją społeczną. Szpan jest stylem życia jednostki i podobnie jak w przypadku narkomanów populacja szpanów jest zbiorem jednostek. Po lekcjach wolny czas spędzają w sposób odpowiedni w ich mniemaniu dla śmietanki towarzyskiej. Ponieważ lans, będący stylem życia, a nie postawą życiową, jest cechą wieku młodzieńczego, wyrasta się z niego w momencie podjęcia pracy i rozpoczęcia życia na własny koszt.
Ludzie lansujący się tak jak już wspomniałam mają markowe i bardzo drogie ubrania, nowe telefony i inne gadżety. W szkołach, gdy dochodzi do konfrontacji pomiędzy taką młodzieżą, a tą z biedniejszych domów często dochodzi do przykrych sytuacji.
Podsumowując, możemy rzec, że subkultury w większości mają na naszą osobę wpływ negatywny. Nie możemy jednak zapomnieć o tym, iż dzięki nim wiele osób odnalazło swoją drogę życiową i robią w życiu to, co naprawdę lubią. Wiele osób starszych tego nie rozumie i neguje takie zachowanie. Nie mogą tego zrozumieć, że ich dziecko bądź wnuk zamiast pilnie się uczyć chodzi na koncerty i nie przykłada większej wagi do edukacji. Mimo wszystko powoli nastają takie czasy, że osobom bez utożsamiania się z pewną grupą trudniej jest przetrwać na tym niekiedy brutalnym świecie.