Przetwórstwo

Opakowanie to wyrób który został użyty by stworzyć dodatkową warstwę zewnętrzną w stosunku do innego wyrobu mającego za zadanie ochronę produktu przed działaniem czynników zewnętrznych, możliwość i ułatwienie transportu w magazynie, sprzedaży, wytwarzania. Funkcje opakowań: ochrona towaru przed cz. Zewn. Mechanicznymi, biologicznymi i chemicznymi, - umożliwienie przemieszczania składowania i użytkowania towarów,- nośnik informacji o towarze i producencie, okresy przydatności do spożycia, nazwę producenta, warunki przechowywania, poziom jakości wyrobu, - funkcja promocyjna, ważna w gospodarce wolnorynkowej, powinna podnosić wartość wyrobu, reklamować towar i producenta, stymulować sprzedaż. Podział funkcji zasadniczej: - jednostkowe- zabezpieczają pewną ilość produktu sprzedawanego w handlu detal., - zbiorcze – kilka lub kilkanaście opakowań jednostkowych., - transportowe. Podział w zależności od materiału wykonania: - szklane, drewniane, kartonowi i tekturowe, metalowe, ceramiczne, papierowe, włókiennicze, z tworzyw sztucznych. Podział wg zasadniczego kształtu: - częściowo osłaniające (siatki, tacki, kubki), - całkowicie osłonięte (butelki, puszki). Inne podziały:- zasięgu obrotu, - sposobu wykorzystania, - przemysłu użytkującego, - ochrony środowiska naturalnego. Opakowania metalowe: znajdują się na 3 miejscu po opakowaniach sztucznych i z papieru: - puszki do napojów, puszki do konserw, - puszki kształtowne, - wieczka łatwootwieralne do puszki i konserw, - zamknięcia metalowe, koronowe i z typu twist-off. Pod pojęciem odpadów opakowaniowych obciążających środowisko należy rozumieć zużyte opakowania, które wtórnie nie zostały wykorzystane, składowane na wysypiskach lub zaśmiecające środowisko. Podstawowe kierunki przedsięwzięć, mających na celu ochronę środowiska to: a) ograniczanie kubatury i materiału chłonności stosowanych opakowań b) ograniczanie ilości odpadów (ograniczanie obejmować powinno odpady nie tylko ze zużytych opakowań lecz także odpady produkcyjne powstające podczas ich wytwarzania). c) ograniczanie uciążliwości odpadów opakowaniowych dla środowiska polega na redukowaniu w materiałach opakowaniowych i materiałach pomocniczych substancji toksycznych szczególnie obciążających środowisko. d) ponowne użycie opakowania wielokrotnego użytku. e) ponowne przetwórstwo to proces technologiczny umożliwiający wtórne wykorzystanie materiałów z odpadów opakowaniowych: ? opakowania z papieru i tektury – opakowania szklane – opakowania z tworzyw sztucznych – opakowania metalowe f) Spalanie zużytych opakowań z odzyskiem energii g) kompostowanie polega na biodegradacji spowodowanej bakterii tlenowych i grzybów saprofitycznych.W produkcji biodegrowadalnych tworzyw znajdują zastosowanie: skrobia, polimery, polikwas hydromasłowy, polikwas mlekowy. Stosowanie materiałów pochodzących z recyklingu nie może być sprzeczne z przepisami dot. higieny i ochrony zdrowia konsumenta. Jest to bardzo istotne ponieważ w przypadku recyklingu surowcowego następuje degradacja polimeru, co może stać się przyczyną późniejszej migracji niskocząsteczkowych składników z opakowań do żywności. Poza tym częściowa degradacja tworzywa może niekorzystnie wpływać miedzy innymi na takie cechy jak wytrzymałość mechaniczna. Opakowanie musi spełniać nie tylko określone warunki techniczne i oczekiwania konsumenta ale również w żadnym wypadku nie może stwarzać zagrożenia dla zdrowia.Zastosowanie tworzyw wtórnych otrzymywanych po przetwórstwie opakowań żywności, które mogły by być wykorzystane do produkcji: a) wyrobów nie kontaktujących się bezp. z żywnością; b) materiałów włókienniczych, rur itp.; c) skrzynek przeznaczonych do warzyw i owoców; d) wytłoczek i pojemników do jaj; e) laminatów, których warstwę zewn. nie stykającą się bezpośrednio z produktem spożywczym stanowiłaby folia wykonana z tworzywa pochodzącego z recyklingu. Przeciwdziałanie powstawania odpadów: zmniejszenie ilości i masy opakowań, nowoczesne technologie pakowania wykorzystujące nowe materiały o dobrych właściwościach użytkowych i niskiej masy, projektowanie opakowań z myślą o późniejszych metodach utylizacji, stosowanie w możliwie szerokim zakresie opakowań wielokrotnego użycia. 2. Metody utylizacji opakowań. A) wtórne przetwarzanie (recykling) – proces technologiczny wtórnego przetwarzania odpadów opakowaniowych prowadzący do wytworzenia opakowań innych wyrobów. B) recykling organiczny – proces technolog. polegający na przetworzeniu biodegradowalnych mater. opakowaniowych, przeprowadzony w kontrolowaniu w warunkach i przy użyciu mikroorganizmów, prowadzący do uzyskania produktu organicznego – kompostu.Substancje dodatkowe stosowane do żywności to: subst. Oznaczone symbolem E (151), subst. Dodatkowe bez symbolu E (18), witaminy (12). Kształtują one cechy sensoryczne takie jak: smak, zapach, barwa, tekstura. Tekstura – wszystkie cechy mechaniczne, geometryczne oraz powierzchniowe wyrobu, odbierane za pomocą receptorów mechanicznych, dotykowych, wzrokowych, słuchowych.Dodatek do żywności – każda substancja, której celowe jest dodanie do żywności w celu technologicznym, w trakcie oddziaływania, pakowania, transportu lub przechowywania prowadzi do tego, że substancja stanie się bezpośrednio lub pośrednio składniekiem takiej żywności. Dodatkami do żywności są: barwnik, konserwant, przeciwutleniacz, emulgator, sól emulgująca, zagęstnik, czynnik żelujący, stabilizator, wzmacniacz aromatu (smaku i zapachu), kwas, regulator kwasowości, czynnik zapobiegający zbrylaniu, modyfikowana skrobia, substancja słodząca, czynnik zwiększający objętość ciasta, zapobiegający pienieniu, lazurujący, polepszający mąkę, utwardzający, utrzymujący wilgotność, sekwestran, enzym, czynnik wywołujący pęcznienie, gaz propelent, gaz do opakowań. Stosowanie dodatków do żywności powinno służyć do: a) zachowania własności odżywczych, b) dostarczania niezbędnych składników lub części produkowanej dla grup konsumentów o szczególnych potrzebach dietetycznych, w celu zwiększenia lub utrzymania jakości lub trwałości żywności albo poprawieniu jej własności organoleptycznych, d) w celu ułatwienia produkcji, przetwarzania, przygotowywania, oddziaływania. Mycie i dezynfekcja. Dla osób odpowiedzialnych za sprawy higieny produkcji niezmiernie ważne jest stosowanie – właściwej dla rodzajów produkcji organizacji czynności higienizacyjnej, odpowiednich środków myjących i dezynfekujących, odpowiedniego z wymogami sanitarnymi sprzętu higienicznego, skutecznego sprzętu technicznego pozwalającego w efektywny sposób środki chemiczne, wodę i czas. 2. Dokumentem porządkującym i stanowiącym podstawę wszelkich działań osób odpowiedzialnych za sprawę higieny powinien być: „zakładowy plan utrzymywania higieny”, który zawiera – zbiór instrukcji utrzymywania pomieszczeń, personelu, wzroy zapisu potwierdzających wykonywanie i kontrolę czynności higienicznych. – zbiór atestu metod analitycznych materiałów informacyjnych. 3. Prawidłowo przeprowadzony proces higienizacji. –płukanie wstępne, nakładanie środka pieniącego, płukanie międzyoperacyjnego, nakładanie środka dezynfekującego. 4. Nowoczesny sposób utrzymywania higieny polega na obiżeniu ciśnienia płukania oraz pionowej techniki mycia i dezynfekcji. Cele: zwiększenie skuteczności płukania, obniżenie czasu mycia, obniżenie środ, dezynf. I łatwość stosowania.