Reportaż radiowy
Reportaż
Definicja tego gatunku dziennikarskiego sformułowana przez jednego z najwybitniejszych polskich reportażystów Ryszarda Kapuścińskiego, brzmi: „reportaż to rodzaj pisarski, który stara się przekazać prawdziwą i szczegółową relację o wydarzeniach bezpośrednio widzianych lub sprawach dokładnie udokumentowanych".
Historia gatunku
Nazwa „reportaż” pochodzi od łacińskiego słowa „reportare”, czyli „odnoszę”, „donoszę”.
Reportaż
• U podstaw reportażu leży realny fakt, konkret postrzegany oczyma reportera, ale bez odautorskiego komentarza.
• Prawo do osądu pozostawione jest odbiorcom.
• Reportaż można tworzyć w pierwszej osobie, a można posłużyć się wyłącznie postaciami bohaterów i ich wypowiedziami.
Cechy reportażu
gatunek z pogranicza dziennikarstwa i literatury pięknej, co oznacza, że w reportażu ważne są zarówno fakty jak i umiejętność ich wyrażania za pomocą środków literackich
materiał faktograficzny, który jest podstawową materią reportażu, układa się w wyraziste obrazy, czasem nawet w fabułę, ale o jego randze decyduje stopień zgodności z rzeczywistością, a nie walory czysto literackie, artystyczne
reportaż traktuje o rzeczywistości konkretnej, podlegającej sprawdzeniu, dlatego tak wyraźnie posiada znamiona dokumentu; to on utrwala to, co się dzieje pomiędzy „wielkimi wydarzeniami, czyli to, co jest to w gruncie rzeczy esencją naszej egzystencji- właśnie życie codzienne
celem reportażu jest opisywanie „nowin” w taki sposób, aby wywarły na odbiorcy jak największe wrażenie; możliwość natychmiastowego uwrażliwiania opinii publicznej na różnorakie problemy polityczne, gospodarcze, kulturalne, społeczne i obyczajowe;
Pod względem tematycznym wyróżniamy m. in. reportaże:
społeczne
kulturalne
polityczne
obyczajowe
psychologiczne
historyczne
podróżnicze
śledcze...
Reportaż radiowy
Ważna rola wypowiedzi bohaterów
Duże znaczenie montażu
Reportaż nie może istnieć bez efektów akustycznych, pauz, oddechów
Przekaz niejednokrotnie wzbogacony o muzykę
Obecność narratora nie jest konieczna
Etapy tworzenia reportażu
Wybór tematu
Planowanie
Dokumentacja
Ustalenie struktury
Zbieranie materiałów
Dźwięki uwiarygadniające
Muzyka
Montaż (najważniejszy jest dobry początek)
Możliwe zakończenia
Podsumowanie przez narratora
Powtórzenie głównych tez przez bohaterów
Nawiązanie do przyszłości za pomocą kolejnych pytań
Zakończenie wypowiedzią tej samej osoby, która rozpoczynała audycję
Zawieszenie, pozostawienie słuchaczowi dokonania własnej oceny
Nagrody Prix Italia
Polacy mają na swoim koncie kilka nagród głównych Prix Italia za radiowe audycje dokumentalne.
W 1981 roku nagrodą główną Prix Italia wyróżniono audycję dokumentalną pt. "Polski sierpień" autorstwa Janiny Jankowskiej. Reportaż zmontowany został z nagrań, które autorka zrobiła podczas strajku w Stoczni Gdańskiej.
Jedenaście lat później wygrał reportaż Macieja Drygasa pt. "Testament". Ten przejmujący dokument opowiada historię ostatnich dni życia Ryszarda Siwca, który buntując się przeciwko systemowi komunistycznemu, dokonał samospalenia.
Nagrodę główną Prix Italia zdobył też, w 2004 roku, reportaż dwóch dziennikarek Polskiego Radia z Katowic: Anny Sekudewicz i Anny Dudzińskiej pt. "Cena pracy". Audycja dokumentuje sytuację polskich górników, oraz ich protesty przeciwko likwidacji kopalń. Impulsem do nagrań stała się rocznica wybuchu pyłu węglowego w kopalni "Jas-Mos" w Jastrzębiu Zdroju, gdzie w 2002 roku zginęło 10 górników.
2006 Katarzyna Michalak „Niebieski płaszczyk”
2009 Patrycja Gruszyńska-Ruman „WINna nie WINna” (Dokument o Stanisławie Rachwał, która po wyjściu z obozu w Auschwitz-Birkenau nawiązała kontakt z organizacją WiN. Zadenuncjonowana wkrótce na UB została skazana na karę śmierci)
Inne
W 1972 roku wybitny reportażysta polski - Jacek Stwora został uhonorowany nagrodą prasy włoskiej za audycję dokumentalną pt. "Pasja czyli misterium Męki Pańskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej widziane".
Jacek Stwora
To jeden z najwybitniejszych polskich reportażystów
Zmarł 1994 roku
Od 1995 przyznawane są stypendia dla młodych reportażystów jego imienia
Zasady konkursu
W pierwszym etapie następuje wybór sześciu finalistów, którzy nagrodzeni są uczestniczeniem w Seminarium Reportażu w Kazimierzu.
W drugim etapie – w czasie seminarium spośród finalistów wybierany jest główny laureat, przed którym otwiera się możliwość zrealizowania na koszt Polskiego Radia SA, ambitnego samodzielnego dokumentu.
Ma do dyspozycji „opiekuna” i radę artystyczną, która doradza i ocenia postęp pracy. Laureat przez pół roku otrzymuje niewielkie stypendium.
Ostateczny efekt pracy prezentuje na następnym Seminarium w Kazimierzu stąd jego bycie „stypendystą” rozciąga się na dwa lata kalendarzowe.