Japonia

Japonia leży w Azji wschodniej, na wyspach Japońskich i Oceanie Spokojnym. Jest to archipelag wysp i wysepek ciągnących się wzdłuż wschodnich wybrzeży Azji, tworzących łuk długości 2990 km. Największe wyspy to Honsiu, Hokkaido, Kiusiu i Sikoku, poza tym także: archipelagi wysp Ryukyu, Okinawa, Sadoshima, Amami o-shima, Tsushima, Awaji-shima, Amakusa-shima-jima, Yaku-shima. Liczba pozostałych wysp to około 4000.
Klimat Japonii jest zróżnicowany co związane jest z dużą rozciągłością południkową kraju. Wyspy Japońskie leżą w dwóch w strefach klimatycznych: klimat umiarkowany ciepły i klimat podzwrotnikowy. Średnia temperatura powietrza w zimie waha się od -5° do -12° na Hokkaido i 2-6°C w środkowej strefie wybrzeża Honsiu. W sierpniu średnia temperatura to od 21°C na Hokkaido do 27°C na Honsiu i Kiusiu. Roczna suma opadów atmosferycznych jest zróżnicowana : 800 - 1500 mm na Hokkaido i wybrzeżu Morza Japońskiego, 2000 - 4000 mm na Honsiu i Sikoku. Maksymalna ilość opadów przypada na okres letnich monsunów znad Pacyfiku.
Japonia leży na morzu Japońskim i wschodnio-chińskim. Prądy morskie modyfikują warunki klimatyczne wysp. Ciepły prąd Kuro Siwo opływający wschodnie wybrzeża kraju sięga aż do południowego Honsiu. Jego zachodnie ramię prąd Cuszimski – opływa zachodnie wybrzeże Honsiu osiągając południowa cześć Hokkaido. Wydatnie podnoszą one temperaturę wód przybrzeżnych, łagodzą też wpływ chłodnego monsunu zimowego. Nad wschodnie wybrzeże Hokkaido i północno-wschodnie Honsiu sięga z północy chłodny prąd Oja Siwo. Mieszaniu się wód obu prądów przy północno-wschodnich wybrzeżach Honsiu bardzo często towarzyszą długotrwały mgły i zamglenia
Ukształtowanie powierzchni: Centralna część Japonii zajmują obszary górskie i wyżynne porozdzielane kotlinami i dolinami pochodzenia tektonicznego. Aż 580 szczytów przekracza 2000 m n.p.m. Najwyższe góry znajdą się w centralnej części Honsiu. Składa się na nie kilka pasm górskich nazywanych Alpami Japońskimi. W górach tych znajduje się 21 szczytów przekraczających 3000m n.p.m., w tym najwyższy szczyt kraju – Fudżi 3776 m n.p.m. będący stożkiem wulkanicznym. Poza wulkanem Fudżi występują jeszcze takie jak: Aira, Asama, Ontake.
Powierzchnia Japonii wynosi 377 835 km2 , a ludność 128 085 000 osób. Urbanizacja ma bardzo duży wskaźnik 78,2%. Gęstość zaludnienia jest wysoka, przeciętnie 341,8 osób na km2. Największe miasta: Tokio, Yokohama, Osaka, Sapporo, Kobe, Kyoto, Hiroshima, Kitakyushu. Dochód narodowy w Japonii wynosi 35.651 dolarów na osobę, a w Polsce 13.799 dolarów na osobę.
Japoński przemysł przetwórczy zalicza się do najnowocześniejszych i najbardziej wydajnych na świecie. W latach 90. XX wieku wśród 25 największych przedsiębiorstw przemysłowych świata 6 pochodziło z Japonii. Były to koncerny Toyota, Nissan, Honda (samochodowe), Hitachi (elektroniczny), Matsushita, Toshiba (elektryczne). Niezwykle silnie rozwinął się japoński przemysł hutnictwa stali, będący podstawą przemysłu stoczniowego i samochodowego. Japoński przemysł okrętowy od wielu lat zajmuje przodującą w świecie pozycję. Japonia przoduje w dziedzinie produkcji obrabiarek i robotów przemysłowych. Szczególną renomą cieszy się przemysł elektroniczny, optyczny i mechaniki precyzyjnej. Ponad połowa komputerów produkowanych na świecie pochodzi z Japonii. Zasłużone uznanie, ze względu na swą wysoką jakość, zdobyły japońskie aparaty fotograficzne, zegarki, lornetki, maszyny do szycia. W Japonii produkuje się szereg urządzeń przemysłowych powszechnego użytku, m.in telewizory, radia, pralki, lodówki. Niezwykle dobrze rozwinęły się zakłady branży chemicznej, głównie przemysł petrochemiczny i produkcja nawozów sztucznych. Waga przemysłu włókienniczego w gospodarce narodowej kraju w ciągu ostatnich dziesięcioleci relatywnie zmalała, choć Japonia pozostaje nadal znaczącym eksporterem wyrobów włókienniczych.
Intensywne rolnictwo o wysokim stopniu mechanizacji i kulturze rolniczej zaspokaja zapotrzebowanie Japonii na żywność w ok. 75%, duże rozdrobnienie gospodarstw rolnych ok. 70%. Użytki rolne zajmują ok. 14% powierzchni kraju, w tym grunty orne i sady 12%. Około 60% gruntów ornych jest sztucznie nawadniane. Z większości pól uzyskuje się 2, 3 zbiory rocznie. Główną uprawą i podstawą wyżywienia ludności jest ryż, z innych zbóż uprawia się pszenicę oraz jęczmień. Dużą rolę odgrywa uprawa buraków cukrowych (na Hokkaido), trzciny cukrowej (na Okinawie i pd. Kiusiu), herbaty (gł. zielonej), ziemniaków (gł. na Hokkaido), batatów (na Kiusiu), soi, rzepaku. W strefach podmiejskich intensywna uprawa warzyw, rozwinięte sadownictwo (głównie mandarynki, jabłonie, grusze, brzoskwinie). Hodowla dostarcza ok. 30% wartości produkcji rolnej. Hoduje się trzodę chlewną, bydło, kury. Głównym obszarem hodowli jest Hokkaido. Tradycyjna hodowla jedwabników jest znacznie ograniczona. Ważną rolę w gospodarce Japonii odgrywa rybołówstwo. Duże połowy i spożycie ryb. Poławia się głównie dorsze, makrele, sardynki, tuńczyki, łososie (gł. na wybrzeżach Hokkaido), skorupiaki (kraby, krewetki), ostrygi. W wodach przybrzeżnych rozpowszechniona hodowla ryb, ostryg, krewetek, wodorostów oraz perłopławów. Duże znaczenie ma wielorybnictwo; ok. 3 tys. portów rybackich, gł. Kushiro (Hokkaido), Hachinohe, Ishinomaki (Honsiu), Nagasaki, Fukuoka (Kiusiu). Wyrąb lasów dostarcza ok. 30 mln m3 drewna użytkowego, powszechnie stosowanego w budownictwie.
Ciekawostki:
Seto Ohashi – komplet mostów oddany do użytku w 1988 roku. Łączą wyspę Sikoku z centralną wyspą Japonii Honsiu. Budowa mostów trwająca 10 lat kosztowała prawie miliard dolarów.
Shinkansen – ogólno japońska sieć linii kolejowych, stworzona specjalnie dla superszybkich pociągów.
Tsunami – fala oceaniczna wywołana podwodnym trzęsieniem ziemi, wybuchem wulkanu bądź osuwiskiem ziemi, rzadko w wyniku upadku meteorytu. W 1993 było trzęsienie ziemi u wybrzeży Japonii, wywołujące fale o wysokości 60 cm na otwartych wodach, wzrosła ona do 30 metrów zbliżając się do lądu.
Tajfun - lokalna nazwa cyklonu tropikalnego (cyklon) występującego w północno-zachodniej części Oceanu Spokojnego, na Filipinach oraz na południowo-wschodnim wybrzeżu Chin i Japonii. Tajfun występuje najczęściej pod koniec lata i w jesieni przynosząc obfite opady i powodując duże zniszczenia w wyniku olbrzymiej siły wiatru (ok. 180-290 km/godz.).
Ikebana – japońska sztuka układania kwiatów (skupia się na tworzeniu harmonii linearnych konstrukcji, rytmu i koloru)
Origami - sztuka składania papieru, pochodząca z Chin, rozwinięta w Japonii i dlatego uważa się ją za tradycyjną sztukę japońską. W XX w. ostatecznie ustalono reguły origami: punktem wyjścia ma być kwadratowa kartka papieru, której nie wolno ciąć, kleić i dodatkowo ozdabiać i z której poprzez zginanie tworzone są przestrzenne figury
Kimono – tradycyjny ubiór japoński. Kimono to ubiór o kroju prostym, w kształcie litery T, przypominający nieco szlafrok. Rękawy są długie, zaś w okolicach nadgarstka także bardzo szerokie – nawet do pół metra. Szata jest owinięta wokół ciała, przy czym lewa strona powinna być zawsze na wierzchu. Całość ubioru uzupełnia szeroki pas wiązany na plecach, zwany obi.
Sztuki walki:
-karate
-judo
-aikido