„Prawdziwa sztuka jest zawsze współczesna”(F. Dostojewski).Opisz na wybranych przykładach jakie ponadczasowe wartości niesie ze sobą literatura dwudziestolecia.

Plan :
1) Refleksje na temat wartości i określenie rodzaju wartości.
2) Miłość Małgorzaty do Mistrza.
3) Patriotyzm Seweryna Baryki z „Przedwiośnie”.
4) Wnioski.


Zapewne jedną z najważniejszych wartości jest miłość. Już począwszy od antyku opisywano ten wspaniały stan psychiczny. Najczęściej opisywane są uczucia przeciwnych płci, ale moim zdaniem równie wartościową jest też miłość do ojczyzny czyli patriotyzm. Nawet w epoce dwudziestolecia międzywojennego, gdzie panował głód, śmierć, rozpacz można dostrzec pisarzy, którzy przedstawiali tego typu miłość. Na podstawie takich lektur jak: „Mistrz i Małgorzata „ Michała Afanasjewa Bułhakowa oraz „Przedwiośnie „ Stefana Żeromskiego postaram się odnaleźć i uzasadnić wartości opisane w epoce dwudziestolecia międzywojennego.

Bezgraniczna chęć odnalezienia osoby, dla której jest się w stanie zrobić „wszystko”, by tylko poczuć jego dotyk, usłyszeć słowo wypowiedziane ustami, które nie potrafią jej skłamać – w taki sposób Bułhakow przedstawia wielką, pełna cierpienia, ale w końcu szczęśliwą miłość Mistrza i Małgorzaty. Dwoje bohaterowie utworu „Mistrz i Małgorzata” byli przez długi okres z dala od siebie. Związek tych osób był na tyle niesamowity, gdyż powstał „od pierwszego wejrzenia”.

Mistrz, bo tak został nazwany przez Małgorzatę pan w starszym wieku, jest pisarzem poszukującym prawdy, piszącym powieść o Chrystusie i Piłacie. Pokochał młodszą od siebie, mającą męża kobietę. Miłość artysty byłą odwzajemniona i ukrywana przed mężem ukochanej. Uczucie dwóch osób było poddawane ciężkim próbom.

Pisarz został umieszczony w zakładzie psychiatrycznym o czym Małgorzata nic nie wiedziała, jednak jej miłość do swojego Mistrza byłą tak wielka, że byłaby w stanie oddać swoje życie za jeszcze jedną chwilę z ukochanym, wchodzi w układ z szatanem i zostaje wiedźmą, gospodynią diabelskiego balu. W konsekwencji spragnieni siebie kochankowie odnajdują się, szatan za bezinteresowną pomoc Małgorzaty, co świadczy o jej dobroci, sprawia że odnajduje ona swoją bratnią duszę, tak wiec po wielu trudach Mistrz i Małgorzata są w końcu razem.

Czy był on dobrym ojcem? Wspaniałym małżonkiem? Uczciwym człowiekiem? Na te pytania nie jestem w stanie odpowiedzieć. Ale co do jednej wartości tego człowieka jestem pewien. Na pewno był patriotą. W takiej właśnie postaci został przedstawiony ojciec Cezarego Seweryn Baryka. W powieści Stefana Żeromskiego pod tytułem „przedwiośnie”.

Baryka pochodził z rodziny o żywych tradycjach patriotycznych. Gdy założył rodzinę miał wszystkiego pod dostatkiem, w późniejszych latach stracił swój majątek, który został skonfiskowany. Lecz w szybkim okresie czasu zdołał się na nowo wzbogacić.

Prawdziwe nieszczęścia spotkały Seweryna, gdy został powołany do radzieckiego wojska. Największy smutek sprawiło mu rozstanie się ze swym synem, którego bardzo kochał. Ojciec Cezarego narażając właśnie życie zdezerterował z wojska rosyjskiego i wstąpił do Legionów, co świadczy właśnie o jego miłości do ojczyzny. Po wielu latach trudnych walk udaje się Baryce wrócić do syna, postanawiają uciec z Baku do Polski. Podczas transportu koleją pogarsza się stan zdrowotny Seweryna i w rezultacie umiera.

Miłość kochających się dwóch osób w „Mistrzu i Małgorzacie” i patriotyzm w „Przedwiośniu” są jednymi z nielicznych wartości przedstawionych przez pisarzy dwudziestoleci międzywojennego. Czy są ponadczasowe? Odpowiadam tak! Ponieważ widzimy je na co dzień, chodź w dzisiejszych czasach niewielu jest ludzi patriotów, czy kochających się wzajemną miłością.

Tomasz Bielatowicz