Słowiński Park Narodowy
O parku:
Park położony w województwie pomorskim, został utworzony w 1967 roku przez rozporządzenie Rady Ministrów. Od 1977 roku stanowi światowy rezerwat biosfery UNESCO.
Jest położony w środkowej części polskiego wybrzeża, pomiędzy Łebą a Rowami. Obejmuje Mierzeję Łebską, Nizinę Gardeńsko-Łebską, morenę czołową z najwyższą kulminacją 115 m n.p.m. na wzgórzu Rowokół oraz szereg jezior: Łebsko (71,4 km²), Gardno (24,5 km²), Jezioro Smołdzińskie (43 ha), Jezioro Dołgie Wielkie (156 ha) i Dołgie Małe (6,3 ha).
Jego łączna powierzchnia to 327,44 km2 w tym:
- lądowa 113,06 km²
- morska 111,71 km²
- wodna (śródl.) 102,66 km²
- leśna 60 km²
Przez teren parku przepływa 7 rzek, a na jego obszarze utworzono 3 rezerwaty częściowe i 12 ścisłych. Powierzchnia ochrony ścisłej to 59,29 km2, częściowej 147,02km2 i krajobrazu 1,33km2
Jest to unikatowy w skali europejskiej obszar wędrujących wydm zwanych też „białymi górami”. Piach przenoszony w tych terenach tworzy nieustabilizowane wydmy w wysokości około 30-45m, zasypując wszystko, co napotkają na drodze, dzięki temu można oglądać ruiny zasypanego kościoła koło Łeby, oraz szczątki niegdyś zasypanych drzew tak zwane „ cmentarzyska”. Najwyższa ustabilizowaną wydmą jest Łęcka Góra (42 m n.p.m.).
Zbiorowiska występujące na terenie parku: wydmowe, torfowiskowe, łąkowe i leśne 80% z nich to bory.
Flora
W Parku występuje 920 gatunków roślin naczyniowych, 165 gatunków mszaków, 500 gatunków glonów, 430 gatunków grzybów(77 z nich jest objętych ochroną ścisłą, a 15 częściową)
Flora występująca w Słowińskim parku narodowym:
• Rośliny naczyniowe:
widłak torfowy,
mikołajek nadmorski,
zimoziół północny,
rosiczka okrągłolistna,
storczykowate,
turzyca piaskowa,
długosz królewski,
poryblin jeziorny,
malina moroszka.
• Grzyby:
smardz,
purchawica olbrzymia,
szmaciak gałęzisty,
sromotnik bezwstydny
Fauna
W parku sklasyfikowano około 260 gatunków ptactwa. Dla ochrony miejsc lęgowych na jeziorach Gradno i Łebsko utworzono ścisłe rezerwaty: Rezerwat przyrody Gackie i Żarnowskie Lęgi, Klukowe Lęgi, Gardnieńskie Lęgi i Ciemińskie Błota. Żyją tak także rzadkie gatunki motyli, chrząszczy, skoczonogów.
Fauna występująca na terenie Słowińskiego parku narodowego:
• Ryby:
Łosoś,
Troć,
Węgorz
• Płazy:
żaba zielona,
żaba trawna,
żaba moczarowa
ropucha,
grzebiuszka ziemna,
traszka,
• Gady
jaszczurka,
padalec
żmija zygzakowata
• Ptaki
łabądz,
mewa,
kaczka,
perkoz,
łyska,
rybitwa,
batalion,
bekasa,
kulik,
czapla,
żuraw bielik,
rybołów,
sowa - m. in. puchacz,
myszołów,
sikora,
kruk,
dzięcioł,
mewa srebrzysta,
kormoran czarny,
kszyk,
sieweczka obrożna,
rycyk,
brodziec krwawodzioby,
rybitwa biało czelna,
• Ssaki
Jeleń europejski,
Sarna,
Dzik,
Lis,
Jenot,
Norka,
Bóbr,
Kuna,
Tchórz,
Łasica,
Gronostaj,
Wdra,
Bóbr,
Foka,
Rzęsorak mniejszy,
Mroczek posrebrzany,
Morświn,
Nietoperz,
Jeziora Słowińskiego Parku Narodowego:
Jezioro Łebsko:
Jest to trzecie, co do wielkości jezioro w Polsce, jego łączna powierzchnia wynosi 7142 ha ( 7,6 km szerokości i 16,4 km długości) Jest on zaliczany do jezior przybrzeżnych, czyli takich zbiorników, które są oddzielone od morza mierzeją i wcześniej istniały, jako zatoka morska. Woda w łebsku jest słonawa, co jest cechą wyróznająca je na tle innych jezior.
Jezioro Gardno
Powierzchnia tego jeziora to 2469 ha a głębokość 2, 6m, przepływa przez nie Łupawa
Trasy piesze:
Na terenie Narodowego Parku Słowińskiego znajduje się 140 km szlaków turystycznych. Które dzielą się na szlak czerwony, żółty, zielony i niebieski oraz 3 szlaki czarne, które są łącznikowe.
Na terenie parku warto zwiedzić:
• Muzeum Wsi Słowińskiej,
• Latarnie morską Czołpino,
• Rowokół,
• Poligon za czasów niemieckich,
Znajdują się trasa rowerowa, która w wersji podstawowej liczy 27,5 km a w wersji najdłuższej 41,9 km