Recenzja

Cezary Masztalerz

Rec., Marta Glegoła, Rozumienie natury ludzkiej w ujęciu Platona


Recenzowana praca składa się z trzech rozdziałów: Rozważania nad terminem natura, Natura jako świat zmysłowy, Dusza jako zasada ruchu. Zawiera również wstęp i zakończenie oraz bibliografię i spis treści.
W rozdziale pierwszym autor dokonuje wstępnego określenia znaczenia terminu natura, oraz ukazuje jego rozumienie u pierwszych filozofów. W drugim, przedstawia rozumienie natury, jako świata zmysłowego, wypracowane przez Platona. W trzecim prezentuje Platońskie rozumienie duszy.
We wstępie jasno postawiono problem badawczy, wskazano na literaturę oraz zaznaczono novum pracy. Autor wskazuje również, na stosowaną przez siebie metodę.
W zakończeniu zebrano wyniki dokonanych badań.
Bibliografię podzielono na: literaturę źródłową, opracowania, literaturę pomocniczą. Spis treści jest obrazem zawartości merytorycznej pracy.
Język jest zasadniczo intersubiektywnie sensowny, nie dają się zauważyć rażące błędy stylistyczne.
Poszczególne tezy, stawiane w pracy, są ze sobą powiązane, jednak nie jest rzeczą wyraźną związek treści trzeciego rozdziału z dwoma poprzednimi. W dwu pierwszych autor porusza kwestie rozumienia natury, bądź w ogólności, bądź u samego Platona, w trzecim traktuje o Platońskim rozumieniu duszy. Ta ukazana jest w nim jako zasada ruchu, stąd można wnosić o potrzebie tych ustaleń w całości pracy, jednak brak tutaj jednoznacznego wskazania autora na takową konieczność. Ponadto autor, poprzez swoje sformułowania, może sugerować czytelnikowi, że wedle Platona istnieje w człowieku jedynie jedna dusza, spełniająca różne funkcje.
We wstępie autor opisując metodę używa sformułowania „Przedmiotem mojego badania będzie natura, dla której postaram się znaleźć przedmiotowe racje jej istnienia w świecie.” Powstaje jednak pytanie czy rzeczywiście to jest przedmiotem badania autora. Wydaje się, że są nim raczej ustalenia Platona odnoszące się do natury niż sama natura.
Na stronie 10, w 4 linii od dołu winno być raczej „nigdy” zamiast „nigdy”. Poza tym nie daje się znaleźć innych błędów literowych.
W bibliografii literaturę pomocniczą winny stanowić jedynie pozycje encyklopedyczne.
W konsekwencji praca recenzowana tyczy się znajdującego się w temacie problemu. Na płaszczyźnie merytorycznej proponuje pewne jego rozwiązanie. Powyżej wskazane uchybienia nie podważają jej wartości merytorycznej.