Instalacja wodna , wentylacyjna

Instalacja wodna lub instalacja wodociągowa (wodociąg) - układ połączonych przewodów, armatury i urządzeń, służący do zaopatrywania budynku w zimną i ciepłą wodę, spełniający wymagania jakościowe (określone w przepisach) warunków, jakim powinna odpowiadać woda do spożycia przez ludzi.
Generalnie instalacje wodne dzielimy na:
• instalację wodociągową wewnętrzną (prowadzoną wewnątrz budynków)
• instalację wodociągową zewnętrzną (prowadzoną na zewnątrz budynków), tzw sieci wodociągowe
Kanalizacja – system rur, koryt, kolektorów służący do odprowadzania ścieków sanitarnych (kanalizacja sanitarna), deszczowych (kanalizacja deszczowa) lub sanitarnych i deszczowych (kanalizacja ogólnospławna). Rozróżnia się kanalizację wewnętrzną i zewnętrzną. W niektórych aglomeracjach miejskich o ciasnej zabudowie (np. Palma de Mallorca) stosowana bywa również kanalizacja do odprowadzania odpadów stałych (śmieci) w postaci rozdrobnionej.
Ogrzewanie jest to proces dostarczania energii termicznej do ciała, pomieszczenia, w celu podniesienia lub utrzymania jego temperatury.
Artykuł ten omawia ogrzewanie w kontekście wszelkiego rodzaju pomieszczeń, budowli i budynków, gdyż takie jest najczęstsze stosowanie tego wyrażenia. Ogrzewanie może dotyczyć również:
• samochodu (grzejniki nadmuchowe)
• tafli boiska (ogrzewanie podłogowe)
• i inne.
Ogrzewanie jest szeroko rozumianym pojęciem, związanym z zapewnieniem odpowiednich warunków temperaturowych, zależnie od charakteru pomieszczenia i z uwzględnieniem zmian potrzeb klimatycznych w różnych okresach (czasowych lub funkcjonalnych).

Wentylacja - jest to cyrkulacja powietrza, z reguły pomiędzy pomieszczeniami a przestrzenią na zewnątrz. Prawidłowo działająca wentylacja jest niezbędna w pomieszczeniach, gdzie przebywają zwierzęta czy ludzie, dopływające z zewnątrz powietrze zapewnia wymianę zużytego i zanieczyszczonego na świeże, niezbędne do oddychania oraz prawidłowej i bezpiecznej pracy urządzeń zużywających powietrze. Jest to szczególnie ważne w sytuacji dodatkowych zanieczyszczeń, takich jak dym papierosowy, opary substancji chemicznych, pyły itp. Można również mówić o wentylacji jako systemie zamkniętym występującym np. w samolotach, gdzie zużyte powietrze jest filtrowane, a następnie mieszane z tlenem, regulowana jest temperatura i wilgotność, a powietrze powraca do kabin.
Widoczne objawy złej wentylacji
• pleśń
• skropliny pary wodnej na szybach
• ciąg wsteczny powietrza przez kratki wentylacyjne (objawia się między innymi poprzez zapachy pleśni, wlot pyłów, zapachy potraw, papierosów (w budynkach wielopiętrowych))
Niewidoczne objawy
• częste bóle głowy, zmęczenie.
• podrażnione błony śluzowe
• choroby układu oddechowego
• alergie
• niszczenie ścian budynku
Klimatyzacja – proces wymiany powietrza w pomieszczeniu, mający na celu utrzymywanie zadanych warunków klimatycznych, czyli odpowiedniego zakresu temperatur i wilgotności powietrza, zapewniających dogodne warunki do pracy i funkcjonowania człowieka (warunki komfortu) lub optymalne warunki dla określonego procesu przemysłowego (np. w przemyśle elektronicznym).
W języku potocznym mianem klimatyzacji określa się błędnie proces chłodzenia (np. samochód osobowy z klimatyzacją).
Instalacja gazowa – zespół przewodów rurowych i osprzętu służący do przesyłania gazu.
Gaz w sieci prowadzony jest pod ciśnieniem i w zależności od jego wartości rozróżniamy:
• gazociągi wysokiego ciśnienia (powyżej 1,6 MPa)
• gazociągi podwyższonego średniego ciśnienia (pomiędzy 0,5 MPa a 1,6 MPa)
• gazociągi średniego ciśnienia (pomiędzy 10 kPa a 0,5 MPa)
• gazociągi niskiego ciśnienia (poniżej 10 kPa).
Główne rodzaje gazu rozprowadzanego na terenie Polski:
• E (dawna nazwa GZ-50) – gaz ziemny wysokometanowy,
• Lw (dawna nazwa GZ-41.5) – gaz ziemny zaazotowany.
• Ls (dawna nazwa GZ-35) – gaz ziemny zaazotowany.
Obecnie, w większości gazociągów w Polsce jest gaz ziemny wysokometanowy (ok. 85% odbiorców). Prognozuje się, że do 2010 r. wszyscy polscy odbiorcy zostaną zaopatrywani w ten rodzaj gazu.
Gazociągi wysokiego ciśnienia to główne magistrale sieci gazowej. Celem zmniejszenia ciśnienia gazu w sieci stosuje się stacje redukcyjno-pomiarowe. Powstała w wyniku tego sieć średniociśnieniowa rozprowadza gaz dalej. Do końcowego odbiorcy dociera zazwyczaj gaz niskociśnieniowy.
Komin - pionowa konstrukcja odprowadzająca spaliny, dym bądź zużyte powietrze, posiadająca przewód lub przewody wentylacyjne.
Komin wytwarza naturalny ciąg (grawitacyjny) powietrza, zwany efektem kominowym.
Ze względu na przeznaczenie kominy dzielimy na: - dymowe - spalinowe - wentylacyjne
Ciąg kominowy
Ciąg kominowy spowodowany jest różnicą gęstości zimnego powietrza zewnętrznego i gorących spalin wewnątrz komina wytwarza podciśnienie, wskutek czego do paleniska może być doprowadzona (zassana) niezbędna do spalania ilość powietrza.
Projektowanie wymiarów komina polega na takim ustaleniu jego minimalnej wysokości i przekroju, żeby odprowadzić wszystkie spaliny oraz doprowadzić niezbędne do spalania powietrze (w przypadku palenisk o ciągu naturalnym).
Podział kominów ze względu na ciąg
• kominy o ciągu naturalnym
• kominy o ciągu sztucznym
• z wentylatorem podmuchowym
• z wentylatorem wyciągowym,
• układ mieszany

Rodzaje kominów
Komin przy fabryce
• kominy wolno stojące - buduje się najczęściej z prefabrykowanych kształtek np. betonowych lub stalowych. Rozróżniamy kominy:
o wielowarstwowe (wewnętrzna warstwa betonowa, zewnętrzna - ochronny płaszcz stalowy, w środku izolacja cieplna),
o jednowarstwowe,
o o konstrukcji złożonej (Kominy takie stosuje się np. w ciepłowniach lub elektrociepłowniach wyposażonych w kilka kotłów o dużej mocy cieplnej. Składają się one z betonowej obudowy od dużej średnicy, wewnątrz której znajdują się kominy wielowarstwowe odprowadzające spaliny oddzielnie z każdego kotła.)
• kominy wbudowane - kominy wewnątrz budynków, wykonuje się je z cegły ceramicznej pełnej lub szamotowej (dawniej) lub ze stali szlachetnej (obecnie).
Zalecenia
Przewody kominowe należy wykonywać zgodnie z aktualnymi wytycznymi zawartymi w rozporządzeniu Ministra Budownictwa oraz Polskimi Normami.
Główne zalecenia - dotyczące kominów wbudowanych dla niedużych kotłów grzewczych:
• komin powinien być usytuowany jak najbliżej kotłów tak, aby poziomy kanał spalinowy, zwany czopuchem, był możliwie jak najkrótszy,
• nie należy budować kominów przy zewnętrznych ścianach budynku (ze względu na wychłodzenie spalin),
• przekrój komina powinien być okrągły lub jak najbardziej zbliżony do kwadratu - zaleca się, aby stosunek boków komina prostokątnego nie był większy niż 1:1,5
• komin powinien być pionowy (dopuszcza się odchylenie od pionu nie więcej niż 30°)