Koncepcja człowieka w Biblii

Koncepcji jest wiele, zależą od tematyki fragmentu oraz tego, co miało być podkreślone Księga rodzaju opisuje człowieka stworzonego na wzór Boga i postawionego w roli korony stworzenia i władcy ziemi; dostał on także wolną wolę, ale ograniczoną pewnymi zasadami, zawartymi m.in. w 10 przykazaniach; ponieważ życie i śmierć zależą od Boga człowiek powinien być mu oddany; druga koncepcja jest zawarta w księdze eklezjastów (kaznodziei) zwanej też księgą Koheleta; tu pokazany jest bardzo pesymistyczny obraz człowieka, jako małej, słabej, bezsilnej istoty, która nie jest wstanie pojąć wielu spraw, a jego działania nie mają żadnego znaczenia dla świata i nie mają nań żadnego wpływu; wszystko jest dla Koheleta marnością nad marnościami; w Nowym Testamencie pojawia się pierwszy raz rozdzielenie i określenie duszy i ciała w człowieku, zaczerpnięte przez św. Pawła z wierzeń starożytnych greków; pojawia się także stwierdzenie, iż człowiek jest też najukochańszym dzieckiem Boga i w związku z tym powinien głosić chwałę boską; niektórzy jednak, o twardym sercu odrzucali wiarę i oddawali się rozpuście i próżności; Bog zasmucony tą sytuacja wysyła na ziemię swego syna, który ma nawracać, wzywać do pokuty i służeniu Bogu, a także odkupić grzechy wszystkich ludzi; jest jeszcze inna przyczyna przybycia Jezusa na Ziemię: człowiek nie uznając Boga, przechodzi pod kontrolę kosmosu, czyli nicości, bo tym świat jest po względem duchowym, dlatego człowiek zaczyna żyć docześnie nie interesując się jego losem po śmierci jednocześnie wychwalając siebie ponad wszystko; Bóg wysyła Jezusa, aby przez jego stracenie pokazać ludziom swoją miłość i zainteresowanie ludźmi; życie Jezusa jest metaforą historii wiary (narodziny -> śmierć Jezusa ~ upadek wiary -> zmartwychwstanie); ostatnie koncepcja oparta jest na Genezis, a opisał ją św. Jan: w człowieku, o jego duszę walkę prowadzą dwie siły: dobro ~ Bóg i zło ~ demony; aby zwyciężyło dobro, człowiek musi zapomnieć o wszystkim co złe; św. Jan zauważa także w człowieku nieokreśloną tęsknotę za światłem i winem, a więc za Bogiem, tak więc jedynym sposobem na życie jest wybór wiary głoszonej przez Chrystusa; czyli wszystkie te koncepcje mają za zadanie uporządkowanie stosunku Bóg-człowiek-świat