Ania Shirley urodziła się w 1866 roku w Bolingbroke w Nowej Szkocji. Jej rodzice byli nauczycielami. Ojciec dziewczynki nazywał się Walter Shirley, a matka Berta Shirley z domu Willis. Zmarli na febrę, gdy miała 3 miesiące. Bohaterka trafiła pod opiekę pani Thomas. Jej zadaniem było opiekowanie się 4 młodszych dzieci. Kiedy pan Thomas zginął pod kołami pociągu, Anią zaopiekowała się pani Hammond. Tam dziewczynka również musiała niańczyć bliźnięta. Tam dziewczynka mieszkała 2 lata, aż do śmierci pana Hammona. Ania trafiła do sierocińca w Hopetown. Po czterech miesiącach Ania trafiła do Maryli i Mateusza, którzy mieszkali w Avonlea.
Ania Shirley była bardzo chuda osobą. „[…] Dziewczynka w wieku około jedenastu lat, była ubrana w bardzo krótką, bardzo ciasną i bardzo brzydką sukienkę z żółtawej tkaniny. Na głowie miała wypłowiały, brązowy kapelusz marynarski, spod którego wystawały opadające dwa grube, intensywnie rude warkocze. Twarz Ani była blada i pokryta licznymi piegami. Usta miała szerokie, a duże oczy, zależnie od światła, wydawały się to zielone, to znów szare. […]” Dziewczynce nie podoba się swój wygląd. Po nieudanej próbie przefarbowania włosów bohaterka musiała je ściąć. Nowo odrastające włosy Ani były bardziej kasztanowe, no i nawet piegi stały się bladsze, co bardzo uszczęśliwiło dziewczynkę.
Ania Shirley miała siłę przekonywania i wysławiała się pięknym słownictwem. Ale jej największą cechą była wyobraźnia. Bohaterka bardzo lubiła rozmawiać, jej buzia prawie się nie zamykała się. Dziewczynka bardzo szybko się denerwowała, na przykład gdy ktoś szydził z jej wyglądu...