Życie w czasach komunizmu (PRL)

Życie zwykłych obywateli PRL.

W komunistycznej Polsce panował ustrój wzorowany na ZSRR i Polska buła uzależnioną od ZSRR. Komunizm - radykalny, lewicowy system ideologiczny, będący odmianą socjalizmu, negujący własność prywatną, oparty na idei walki klas, mającej doprowadzić do osiągnięcia sprawiedliwości społecznej, w którym wszystkie środki produkcji znajdą się w posiadaniu wspólnot. Władza miała należeć do narodu.

W rzeczywistości władze ograniczały do minimum wpływ obywateli na rządy kraju. Obywatele mimo, iż musieli stawiać się na glosowaniach nie mieli wpływu na wyniki. Wyniki były fałszowane bądź była tylko tzw. "Jedna lista", na której widniały nazwiska tylko Komunistów.

Polacy nie mogli swobodnie wyrażać swoich opinii o rządach Komunistów. Aresztowano tysiące osób, które traktowano jak potencjalnych wrogów. Byli to głównie zwolennicy demokracji oraz niepodległości. W stosunku do tych osób stosowano groźby i aresztowania. W procesach często zapadały bardzo wysokie wyroki, nawet kary śmierci. Dopiero po zakończeniu okresu stalinowskiego zaprzestano najokrutniejszych prześladowań. Ludzie, którzy działali przeciwko Komunistom byli śledzeni. A informacje o nich agenci Służb Bezpieczeństwa podawali do odpowiednich instytucji . W ten sposób ludzie śledzeni nie posiadali prywatności, ograniczono ich wolność osobistą.

Wiadomości w telewizji, radiu i gazetach były ocenzurowane, czyli poddane kontroli władz. Rządzącym zależało na tym by do obywateli nie docierały informacje dla nich niewygodne. Ludzie po kryjomu słuchali Radia Wolna Europa, gdzie dowiadywali się prawdziwych wiadomości.

Komuniści potępiali gorliwe wyznawanie wiary. Osoby chodzące do kościoła były dyskryminowane. Wiele osób pracujących na stanowiskach mundurowych ukrywały swoją wiarę. Bali się chodzić do kościoła a chrzest, komunie oraz śluby odbywały się w innych kościołach.

Żywność oraz ubrania były limitowane i kupowane na kartki. Ludzie stali długie godziny w kolejkach.