Osada Biskupin leży na terenie należącym do wsi Biskupin w województwie kujawsko-pomorskim.
Na podstawie badań elementów konstrukcyjnych osiedla stwierdzono, że powstało ono najprawdopodobniej zimą 738 r.p.n.e. Założono je na podmokłej wyspie na Jeziorze Biskupińskim (obecnie półwysep), o kształcie w przybliżeniu owalnym i powierzchni około 2 ha. W obrębie wałów mieściło się około 1,3 ha powierzchni. Osada otoczona była skrzynkowym wałem drewniano-ziemnym o długości 740 m, szerokości 3 m i domniemanej wysokości 6 m, w którym znajdowała się brama wjazdowa. Gród otoczony był falochronem o szerokości od 2 m do 9 m zbudowanym z ukośnie wbitych pali.
Na terenie osady znajdowało się około 106 domostw, zbudowanych w kształcie prostokąta, o wymiarach przeciętnie około 8 na 10 m. Chaty usytuowane były rzędowo wzdłuż moszczonych drewnem 11 ulic, o szerokości około 2,5 m każda. W domach nie było pokoi, były natomiast dwie części: przedsionek (służący, aby przechowywać narzędzia) i izba mieszkalna. Posłania stanowiły drewniane nary wykładane słomą. Ocenia się, że w osadzie mieszkać mogło od 800 do 1000 osób.
Gród w Biskupinie uznany został za pomnik historii Polski.