MEKKA, ŚWIĘTY MECZET Z AL.-KABĄ, Mekka jest rodzinnym miastem Proroka Mahometa. W oczach miliarda muzułmanów uchodzi za matkę miast i najświętsze miasto islamu. W Mekce wszystko obraca się dosłownie wokół Al-Kaby, długiego na 13 m, szerokiego na 12 m i wysokiego na 15 m prostopadłościanu, który osłania, czarny, haftowany złoconymi wersetami koranicznymi, jedwabny materiał. Zgodnie z muzułmańską tradycją Al-Kaba jest równie stara jak ludzkość: ów starodawny dom zbudował sam Adam, a Abraham i Izmael go odbudowali ze zniszczeń.
Cała egzystencja muzułmanina jest zorientowana na Mekkę: swe obowiązkowe modły rytualne odmawia zwrócony w jej kierunku, a zmarłych grzebie z twarzą zwróconą do Mekki.
Raz w życiu muzułmanie muszą odbyć pielgrzymkę, rytualną podróż do Al-Kaby, w murze której znajduje się czarny kamień. Podczas pielgrzymki obchodzony jest „tawaf” - pochodzący z czasów przedmuzułmańskich obrzęd, polegający na siedmiokrotnym obejściu Al-Kaby z dwojaką szybkością („ramal” - krok szybszy i „maszan” - szybszy chód). Wierni obchodzą siedmiokrotnie dom boży w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Zaczynają i kończą obchód przy „narożniku jemeńskim”, poprzedzającym narożnik, gdzie znajduje się czarny kamień. „Tawaf” interpretuje się we współczesnym islamie jako akt posłuszeństwa wobec Boga.