Czy życie to teatr?

Życie to pojęcie, które trudno jest nam wytłumaczyć. Jednak wiemy, że są różne punkty widzenia tego słowa. Można wytłumaczyć je w sensie biologicznym lub filozoficznym. Często zadajemy sobie różnego rodzaju pytania dotyczące życia: czym jest życie?, Czy życie ma sens?, Po co żyjemy?. Wśród nich znajduje się też także, czy życie to teatr? Spróbuję odpowiedzieć na to zapytanie poniższymi argumentami.
Jednym z argumentów jest upływający czas. W teatrze postacie nie starzeją się, a w życiu jak wiadomo czas leci nieubłagalnie szybko. Na scenie aktorzy odgrywają swoją rolę w ciągu paru godzin a potem mogą odpocząć, zapomnieć o swoich granych charakterach. Od życia nie da się odpocząć. Trzeba żyć cały czas, niezależnie czy się chce czy nie. Jednak wszystko ma swój koniec, czasem dobry a czasem zły. Śmierć przychodzi niespodziewanie, więc nie możemy jej zaplanować jak planujemy daną scenę w teatrze. Katastrofy, zamachy i różne sytuacje, które są nieprzewidywalne dają nam odpowiedź na wyżej wymienioną hipotezę: życie nie jest teatrem.
Kolejnym argumentem są uczucia. W teatrze owszem przeżywamy wewnętrznie cała sztukę, ale to jest chwilowe. W życiu uczucia często buzują w nas niczym wulkan. Są to tak silne emocje, że nie da się ich opisać. Kiedy się cieszymy, śmiejemy się, co jest naturalne. Kiedy jest nam źle, smutno płaczemy i to także jest naturalne, a niewymuszone, zagrane jak w teatrze. Nie udajemy wtedy człowieka, któremu jest smutno, po prostu nim jesteśmy.
Kłamstwo to następny argument. Aby kogoś okłamać musimy odegrać pewną rolę przed słuchaczem. Wtedy zakładamy na siebie maskę, która zasłania całą prawdę. Udawanie przed kimś kogoś, kim się nie jest staje się grą życiową, co pozwala nam stwierdzić ze życie jest teatrem.
W rzeczywistości czas upływa i nie mamy na to upływu, a uczucia buzują w nas niczym wulkan, teatr opiera się na improwizacji i kłamstwie. Te rzeczy pozwalają mi stwierdzić, iż życie nie jest teatrem. Faktycznie pewne sytuacje życiowe wymagają gry, ale życie jest nieprzewidywalne a teatr celowo kłamie i udaje. Życie to nie jest teatr.