Ulubiony obraz , opis obrazu "Dziewczyna z perłą"

Wśród tak wielu wspaniałych artystów moją uwagę zwróciła twórczość Johannesa Vermeera van Delf. Dziś przypisuje mu się niewiele ponad 30 obrazów i najprawdopodobniej jest to niemal cały dorobek artysty. Malował on przede wszystkim sceny rodzajowe, wykorzystując mistrzowską grę świateł. W dorobku malarza dominują przedstawienia kobiet we wnętrzach mieszkalnych, zajętych m.in. muzyką, lekturą, listem czy mową. W wielu obrazach doszukać się można lub symbolicznych przesłań. Jego znane obrazy to np."Mleczarka"; "Żołnierz i śmiejąca się dziewczyna"; "Chrystus w domu Marii i Marty"; " Warząca perły"; oraz obraz, który moim zdaniem jest najcenniejszy, otóż"Dziewczyna z perłą"

Obecnie obraz ten znajduje się w muzeum Maritshuis w Hadze. Nazywany jest także "Mona Lisa z północy".Nie znana jest dokładna data powstania dzieła ani nie jest wiadome czy obraz powstał na zamówienie. Na wielu obrazach Vermeer pokazał kontekst narracyjny, zaledwie kilka dzieł z jego dorobku (jak i" Dziewczyna z perłą") pozbawionych jest akcji i wydaje się być portretami. "Dziewczyna z perłą" to olej na płótnie. Obraz ma delikatne ruchy pędzla.Dzieło to przedstawia dziewczynę, której tożsamość jest nie znana, sprawia ona wrażeni jakby odwróciła się ona na dźwięk znajomego głosu.Stoi ona bokiem do widza, jednak jej twarz odwrócona w naszą stronę sprawia wrażenie jakby patrzyła nam prosto w oczy. Delikatne, łagodne spojrzenie nie wyraża zaskoczenia, zdziwienia, choć układ ciała sugeruje, że dziewczyna odwróciła głowę zaczepiona.Kształty tej postaci są pozbawione konturów, są opływowe.Dziewczyna jest ukazana na bardzo ciemnym tle. Włosy jej ukryte są niebiesko-żółtym turbanem. Mocnym, wybijającym się akcentem jest biały kołnierzyk sukni. Światło pada głównie na prawy policzek, a lewa strona twarzy znajduje się w półmroku. Z czerni wyłania się delikatny zarys i blask cennego przedmiotu, którym jest kolczyk, biała łezkowata perła.

Jest to jeden z moich ulubionych obrazów, ponieważ jest on bardzo tajemniczy. Zawsze gdy patrzę na ten obraz zastanawiam się nad wyrazem twarzy przedstawionej dziewczyny. Oczy jej są duże, szkliste jakby wcześniej płakała, ale spokojne choć smutne.Usta lekko otworzone sprawiają wrażenie jakby chciała się uśmiechnąć bądź wypowiedzieć kilka słów.Zadziwiająca jest też uroda tej osoby. Niestety już chyba na zawsze pozostanie tajemnicą tożsamość tej dziewczyny.