Fryderyk Chopin - autobiografia

FRYDERYK CHOPIN
urodził się 1 marca 1810r. w Żelazowej Woli koło Sochaczewa na Mazowszu. Jego ojciec był Francuzem z Lotaryngii, a matka pochodziła z Kujaw. Chopin wychował się w Polsce, a dorosłe życie spędził we Francji. Zasłynął już jako "cudowne dziecko". Zaczął pisać pierwsze utwory i występować publicznie grając na fortepianie w wieku 7 lat.
Gry na fortepianie zaczął się uczyć u Wojciecha żywnego,następnie podjął naukę kompozycji -mając zaledwie 12 lat - u Józefa Elsnera. Kiedy Fryderyk kończył Szkołę Główną Muzyki w Warszawie w 1829r. Elner napisał mu w raporcie "szczególna zdatność,geniusz muzyczny".
Chopin był zawsze doceniany, podziwiany i od czasu pierwszego stwierdzenia Elsnera nikt nie miał wątpliwości, że to geniusz. Jako pianista- wirtuoz , od dzieciństwa był ulubieńcem salonów, warszawskich, później na krótko wiedeńskich, a od roku 1831 paryskich. W Paryżu mieszkał już do końca życia. Trzy miesiące po przyjeździe do Paryża, 14 grudnia 1831r. napisał do profesora Elsnera. Prawdopodobnie nie wiedział jeszcze,że niemcy (kompozytorzy) pisali,że Chopin jest geniuszem i dorównuje J.S.Bachowi.
Chopin twierdził, iż on ma zupełnie inny sposób gry na fortepianie, najbardziej orginalny i najbardziej artystyczny .
F.Chopin wszedł do historii jako niedościgniony twórca muzyki fortepianowej .
Chopin napisał m.in.:
-16 polonezy
- 57 mazurków
- 19 miniaturowych nokturnów
-4 fortepianowe ballady
-24 preludia
- 27 etiudów
-19 pieśni
-f- moll
-e-moll
-19 walce
-4 koncertowe scherze