Mit Tebański - streszczenie

Mit ten związany jest z Tebami. W Tebach panował Lajos. Jego żona - Jokasta, spodziewała się dziecka. Władca udał się do wyroczni delfickiej, aby poznać przyszłość dziecka. Dowiedział się, że Jokasta urodzi syna, który zabije własnego ojca i ożeni się z matką. Rodzice podjęli decyzję, że porzucą nowo narodzone dziecko, przebiwszy mu stopy.

Noworodka znalazł w górach pasterz i zaniósł na dwór króla Krety. Ten, nadawszy mu imię Edyp [opuchłonogi], wychował go jak własnego syna. Edyp, kiedy dorósł, udał się do wyroczni delfickiej. Gdy poznał swoją przyszłość, uciekł z Krety. Wędrując, popadł w konflikt z nieznajomym. Doszło do sprzeczki i Edyp zabił człowieka, który nazywał się Lajos.

W tym czasie w Tebach nastały ciężkie czasy. Pojawił się sfinks, który zadawał ludziom zagadkę. Kto na nią nie odpowiedział, był zrzucony w przepaść. Ogłoszono, że ten, kto pokona Sfinksa, ożeni się z Jokastą, wdową po Lajosie. Udało się to Edypowi. Mieli ze sobą czworo dzieci: Antygonę, Ismenę, Polimika i Eteoklesa.

W Tebach jednak zaczynają się rodzić martwe dzieci, zwierzęta wydają na świat martwe potomstwo. Wróżbita Terezjasz wyjawia Edypowi prawdę. Jokasta się wiesza, a Edyp wydrapuje sobie oczy i udaje się w świat.