W lekturze Aleksandra Kamińskiego pt. "Kamienie na szaniec" głównymi bohaterami są Jan Bytnar - Rudy i Tadeusz Zawadzki - Zośka. Byli to przyjaciele, którzy walczyli w organizacji "Wawer" w Armii Krajowej.
Rudy był chłopcem o piegowatej twarzy i rudych włosach, natomiast znakiem rozpoznawczym Zośki była blond czupryna, niebieskie oczy i niemal dziewczęca uroda. Chłopcy oprócz różnic w wyglądzie mieli odmienne temperamenty, jak również cechy charakteru.
Jan Bytnar był wrażliwy, delikatny i skromny. Przesłuchania na gestapo dowodzą, że kochał swoich przyjaciół, był wobec nich lojalny i odpowiedzialny. Posiadał wiele talentów, wymyślał np. odznaki i symbole dla swojego zastępu, potem planował działania swojego oddziału. Był wiecznie zamyślony, wiele czasu poświęcał na marzenia. Silna więź łączyła go z rodziną, a szczególnie z matką.
Tadeusz Zawadzki był inteligentny i zdolny oraz nieśmiały i zamknięty w sobie. Miał duże zdolności organizatorskie i przywódcze. To on, dzięki zaufaniu podwładnych zorganizował akcje w celu odbicia Rudego. Nigdy nie chwalił się swymi bohaterskimi czynami i nie lubił, gdy ktoś przy nim o nich wspominał.
Główni bohaterowie książki pochodzili z dobrych i kochających rodzin. Rudy pochodził z rodziny inteligenckiej, zaś Zośka był synem profesora uniwersyteckiego i działaczki społecznej. Dwaj przyjaciele ukończyli Gimnazjum im. Batorego i w 1939 roku zdali maturę.
Bytnar i Zawadzki wspólnie należeli do organizacji "Wawer". To ugrupowanie prowadziło działania propagandowe, np. zrywanie z budynków flag hitlerowskich, zrywanie niemieckich tablic i szyldów, rozbijanie szyb fotografom, którzy wystawiali w oknach zdjęcia hitlerowców oraz malowanie na murach napisów, haseł i znaków: karykatur Hitlera i kotwicy Polski Walczącej. Dzięki tym działaniom każdy z nich zyskał coś, czego wcześniej mu brakowało. Rudy, który zazwyczaj siedział tylko w książkach, odnalazł swoje hobby, jakim było gotowanie. Zośka zaś znalazł w drużynie wymarzone miejsce, był bowiem doskonałym wodzem.
Jan Bytnar jest postacią trudną do naśladowania, która właściwie nie miała wad, a jego czyny świadczą o tym, że poświęcił własne życie w obronie ojczyzny i przyjaciół. Tadeusz Zawadzki to bohater, który pokazuje braterstwo i silne związki, jakie łączyły ludzi walczących o wolność i niepodległość Polski. Strata przyjaciół spowodowała niechęć do życia i wielki ból w sercu.
Uważam, że postacie przedstawione w książce Aleksandra Kamińskiego zasługują na szacunek i pamięć. Wiedzieli, że każda nieostrożność i chwila zapomnienia mogą kosztować życie ich samych oraz najbliższych, jednak walczyli o ojczyznę. Z takich ludzi jak Rudy i Zośka powinniśmy być dumni.