Charakterystyka Julii

Julia Kapulet (Capuletti) jest jednym z głównych bohaterów dramatu W. Szekspira pt. "Romeo i Julia". Jest to czternastoletnia dziewczyna mieszkająca w Weronie, mieście położonym we Włoszech.

Nie znamy dokładnego wyglądu Julii, jednak ze słów Romeo dowiadujemy się, że była ona piękną nastolatką. Młodzieniec porównuje ją do śnieżnego gołębia, gdy jej towarzyszki stają się gronem kawek. Twierdzi, że piękność Julii zawstydza blask jarzących się świec. Monteki przyznaje, że nie widział jeszcze tak uroczej dziewczyny.

Główna bohaterka na początku jest jeszcze dzieckiem - nie zna prawdziwej miłości oraz nie jest gotowa na ślub, dorosłe życie i potomstwo. Jest ona uległa w stosunku do rodziców - godzi się na ślub z Parysem, mimo iż go nie kocha. Swoje uczucia spycha na dalszy plan, chcąc zadowolić bliską rodzinę. W chwili, gdy spotyka Romea zmienia się w kobietę, która zaczyna podążać za sercem. Staje się ona czuła i troskliwa oraz nie boi się mówić o swoich uczuciach, już podczas pierwszego spotkania z ukochanym wyznaje mu miłość. Jest także w stanie wyrzec się swej rodziny i swego nazwiska, co pokazuje, że jest zdeterminowana.

Julia przestaje słuchać w większości spraw rodziców. Buntuje się, gdy ojciec informuje ją o decyzji o jej zamążpójściu za Parysa. Zostaje do końca wierna swojemu mężowi. Dziewczyna odznacza się także odwagą, gdy wypija tajemną miksturę od ojca Laurentego. Jej wielka miłość do Romea i nierozwaga doprowadzają do śmierci głównej bohaterki.

Stosunek Julii do otoczenia jest pozytywny. Mimo, iż nie zaznała od rodziców miłości, szanowała ich, a ci chcieli dla niej jak najlepiej. Również jej niania - Marta pragnęła szczęścia dziewczyny. Dla Romea stała się "słońcem".

Uważam, że Julia jest pozytywną bohaterką. Miłość dziewczyny do Romea odmieniła jej życie oraz doprowadziła ją do śmierci. Przez swoje postępowanie stała się charakterystyczną postacią w literaturze, która działała za głosem serca.