Romantyczna koncepcja poety jako przywódcy narodu. Zinterpretuj podany fragment, odwołując się do swojej wiedzy o Konradzie – bohaterze III. cz. „Dziadów” Adama Mickiewicza.

Bohater III cz. „Dziadów” jest przywódcą narodu – to nie ulega nawet najmniejszym wątpliwościom. Świadczy o tym choćby fakt sprzeciwienia się Bogu. Konrad twierdzi, że gdyby sam był Bogiem lub nawet stał ponad Bogiem w ogólnie przyjętej hierarchii to wszystko wyglądałoby bez porównania lepiej. Moim zdaniem w ówczesnych czasach prawie nikt nie odważyłby się zbuntować Bogu. Nasz bohater jest w mniejszości, co może świadczyć
o ponadprzeciętnej odwadze i charcie romantycznego ducha. W mojej opinii jest to również ewidentny wyraz chęci bycia przywódcą narodu.
W tym miejscu pojawia się pytanie: co było powodem jego działań? Dlaczego poeta romantyczny poczuł chęć bycia przywódcą narodu? Otóż głównym jak i najważniejszym powodem była chęć wyzwolenia kraju spod władzy cara. Konrad przebywający
w więzieniu, będący jednym z oskarżonych w procesie filomatów i filaretów miał dosyć wpływu Rosji na nasz kraj. Postanowił zbuntować się i aktywnie wpływać na zmiany.
Gardził innymi ludźmi. Byli wśród nich ci, którzy nie zamierzali niczego robić tylko biernie czekali na kolejne wydarzenia.
Bohater III cz. „Dziadów” bardzo intensywnie angażował się w realizację swojego planu. Konrad utożsamiał się z całym narodem; świadczy o tym fragment „Nazywam się Milijon – bo za miliony kocham i cierpię katusze”. Można przez to rozumieć, że był patriotą.
Główna postać „Dziadów” Adama Mickiewicza jest postacią niezwykle wyrazistą. Bohater ten nie uznaje ludzkich słabości czy niedomagań. Ma jasno określony cel, który zamierza osiągnąć za wszelką cenę. Niestety działania Konrada wieńczy klęska.
Mimo tego uważam, iż Konrad pozostanie w sercach polaków na długo oraz że będą o nim pamiętać również przyszłe pokolenia.