Charakterystyka Nemeczka

Ernest Nemeczek to główny bohater powieści Ference Molnára pt. 'Chłopcy z Placu Broni'. Jego rodzina była uboga; ojciec pracował jako szewc, a matka zajmowała się domem. Mieszkali w Budapeszcie. Ernest był chorowitym jedynakiem i miał jedenaście lat. W gromadzie chłopców pełnił rolę szeregowca.

Miał jasne włosy i wątłą, chudą figurę. Był słabszy i mniejszy od swoich kolegów: 'Był to niepozorny, drobny, cichy chłopiec'. Miał duże, niebieskie oczy, z których często spływały łzy. Ubierał się w stylu typowym dla dzieci XIX wieku.

Bohater był bardzo miły, serdeczny i wesoły. Odznaczał się odwagą, ponieważ nie bał się przyjść do obozu wroga, chociaż wiedział, że jest ich więcej, są silniejsi i szybsi. Ernest nie był nieśmiały, miał swój honor i ambicję. Był uczciwy i sprawiedliwy. Mimo że był zwykłym szeregowcem, kochał plac jak własny dom. Chętnie wykonywał rozkazy kolegów, zdając sobie sprawę z tego, że to jego obowiązek. Za swoją 'małą ojczyznę' był gotów oddać życie. Nemeczek pokonał strach i słabość. Nie bał się mówić tego, co myśli, i właściwie ocenił Gereba, mówiąc, że jest zdrajcą.

Uważam, że bohater zasługuje na wielką pochwałę za to, że był cudownym człowiekiem. Według mnie był to mały, ale wielki chłopiec. Każdy powinien brać z niego przykład.