Formowanie się Ziemi

Z leksykonu PWN!

Formowanie się Ziemi
Faza akrecji, podczas której w wyniku łączenia się względnie drobnych planetozymali powstała pierwotna, początkowo jednorodna Ziemia, trwała kilkadziesiąt milionów lat.
Powstająca Ziemia, podobnie jak i inne planety w początkowym stadium swego istnienia, była silnie rozgrzana.
Najistotniejszym źródłem ciepła był rozpad w jej wnętrzu izotopów promieniotwórczych. Wzrost temperatury spowodował częściowe stopienie się górnych warstw Ziemi i opadanie cięższych substancji do środka Ziemi oraz utrzymywanie się lżejszych substancji przy powierzchni planety. Uwolniona w ten sposób energia grawitacyjna stanowiła dodatkowe źródło ciepła.
W wyniku procesu chemicznej dyferencjacji materii wnętrza Ziemi wyodrębniły się jej jądro, płaszcz i skorupa. W jądrze zbierały się głównie żelazo i nikiel, zaś pierwotna skorupa składała się głównie z krzemianów.
Stopniowo powierzchnia planety stygła pokrywając się sztywną skorupą, co mogło nastąpić już 4,5 mld lat temu. Uwolnione z wnętrza Ziemi substancje lotne utworzyły pierwotną atmosferę planety.
Wskutek ruchów konwekcyjnych w płaszczu Ziemi następowała jej dalsza ewolucja, prowadząca do powstania kontynentów i basenów oceanicznych. Wraz z zakończeniem ok. 3,9 mld lat temu fazy bombardowania, podczas której Ziemia narażona była na uderzenia ciał o rozmiarach dochodzących do setek kilometrów, możliwe stało się powstanie długotrwałych form życia, co doprowadziło do dalszych zmian powierzchni i atmosfery planety.