Starożytność od XIII w. p.n.e. do V w.n.e - upadku cesarstwa Rzymskiego.
SOKRATES - (470 - 399 p.n.e.) filozof grecki, nauczyciel Platona. Jego ojciec był ateńskim kamieniarzem, a matka akuszerką. Sokrates twierdził, iż swój zawód odziedziczył po matce. Toczył z ludźmi dysputy; prowadząc pouczające rozmowy. Utożsamiał dobro, szczęście, cnotę z prawdą. Był przeciwnikiem ustroju demokratycznego. Został oskarżony o bezbożnictwo oraz demoralizację młodzieży i skazany na śmierć. Filozof mógł uciec, ale wolał zginąć, aby poprzez śmierć zaświadczyć o niezłomność swych zasad. Nie pozostawił po sobie żadnych pism; jego poglądy znane są przede wszystkim dzięki pismom Platona.
PLATON - (ok. 427 - 347 p.n.e.), wybitny filozof grecki, uczeń Sokratesa, założyciel Akademii Platońskiej. Twierdził, że świat realny jest jedynie odbiciem świata idei. W swoich dziełach opisał też państwo idealne.