1. Antygona zdradza swój plan pochowania brata Ismenie.
2. Ismena nie chce brać udziału w „zbrodni”
3. Publiczne obwieszczenie króla o Poliniku.
4. Strażnik przychodzi z wieścią do Kreona.
5. Kreon oskarża straże o pochówek.
6. Strażnik wypiera się wszystkiego.
7. Król mówi o najemniku, który zrobił to za pieniądze.
8. Kreon poleca przyprowadzić sprawcę.
9. Straż prowadzi Antygonę.
10. Strażnik opowiada, że gdy odkryto zwłoki Polinika, Antygona przyszła je pogrzebać.
11. Antygona nie wypiera się zarzucanej winy.
12. Kreon pragnie ukarać też Ismenę.
13. Antygona rozmawia z królem o tym, że Polinik umarł jako jej brat, a nie złoczyńca.
14. Straż prowadzi Ismenę.
15. Ismena chce wziąć pół winy na siebie.
16. Antygona odwodzi ją od tego pomysłu.
17. Ismena targuje się o wyrok.
18. Kreon chce zabić Antygonę oraz Ismenę.
19. Hajmon posłuszny ojcu nie ubolewa nad wyrokiem.
20. Kreon rozmawia z synem.
21. Hajmon usłyszał jak lud ubolewa nad Antygoną.
22. Król nie chce zmienić zdania.
23. Hajmon mówi ojcu o jego złych rządach
24. Kreon nie zmienia zdania i chce stracić Antygonę na oczach syna.
25. Hajmon zapowiada, że jego Kreon prędzej nie zobaczy.
26. Król mówi, że winną zamknie na pustkowiu a niewinna ujdzie z życiem.
27. Wyrok zapadł.
28. Pacholęta wyprowadzają Antygonę do samotni.
29. Tyrezjasz przychodzi do Kreona z wieścią, że bogowie nie przyjmują ofiar ze względu na Polinika.
30. Wróżbita przepowiada bolesną stratę dla Kreona, żałobę i smutek.
31. Kreon, dzięki przodownikowi chóru i wróżbicie zmienia zdanie i idzie uwolnić Antygonę i pochować Polinika.
32. Posłaniec przychodzi do chóru z wieścią, że Hajmon po nieudanym zamachu na ojca sam się zabił przy wiszącej już na muślinowym szalu Antygonie.
33. Eurydyka usłyszała złą wieść, poprosiła o powtórzenie posłańca i odebrała sobie życie w domu.
34. Kreon ubolewa nad swoim nierozumem. Odebrał szczęście synowi, a tym samym i Eurydyce.