Mit o Labdakidach - streszczenie.

Labdakos był synem Polidora i Nykteis, wnukiem Kadmosa. Zapoczątkował ród Lablakidów, jego synem był Lajos, wnukiem Edyp. Jak król późno objął teren Teb, prowadził wojnę z Pandonimem, władcą Aten. Mianem Labdakidów określono słynne postaci tebańskie:
- Edypa
- Polinejesa
- Etoklesa
- Antygonę
- Ismenę

Pewnego dnia Lajosowi, synowi Labdakosa, wyrocznia Delficka przepowiedziała (w następstwie gniewu Bogów), że zabije go własny syn, który następnie poślubi swoją matkę. Gdy zatem Lajosowi i Jokaście urodził się syn, ojciec skazał go na śmierć poprzez porzucenie dziecka na górskim pastwisku. Polibos wraz z żoną Merope, zaopiekował się Edypem, który został ich snem.

Edyp jako dorosły mężczyzna udał się do wyroczni, by rozwiała wątpliwości co do jego pochodzenia. Dowiedział się, że zabije ojca i poślubi matkę. Postanowił nie wracać do rodzinnego miasta, wędrował po Grecji, gdzie w górach spotkał Lajosa, pokłócił się z nim i zabił. Wypełnia się pierwsza część przepowiedni. Następnie Edyp uwolnił Teby od Sfinksa, za co otrzymał nagrodę w postaci ręki królowej Jokasty, czyli poślubił matkę.

Ich rządy były bardzo szczęśliwe, mieli czworo dzieci. Jednak gdy prawda wyszła na jaw, Jokasta popełniła samobójstwo. Edyp okaleczył się wykuwając sobie oczy. Udał się na tułaczkę i zmarł w Kolonos. Bracia walczyli o władzę. W boju przeciwko Tebom polegli obaj synowie Edypa. Władcą Teb został Kreon.