Choroby najczęściej spotykane w gabinecie kosmetycznym

Choroby skóry spotykane w gabinecie kosmetycznym:
• Łojotok
• Trądzik pospolity
• Trądzik różowaty (rosacea)
• Skóra atopowa
• Zaskórnik
• Prosak
• Kaszak
• Rogowacenie mieszkowe
• Mięczak zakaźny
• Brodawki łojotokowe
• brodawki zwykłe
• Włókniaki
• Bliznowiec


Łojotok

Jest to nadmierne wydzielanie łoju wytwarzanego przez gruczoły łojowe na powierzchnię skóry. Występuje w łojotokowym zapaleniu skóry, a także łojotokach dziecięcych.
Objawy:
• szybkie przetłuszczanie się włosów
• żółtawą i lśniącą skórę twarzy
Leczenie:
• witaminami,
• hormonalnie,
• dietetycznie - dieta powinna zawierać duże ilości białka, witamin, soli mineralnych, należy ograniczyć spożycie tłuszczów i cukrów oraz unikać ostrych przypraw, używek, słodyczy,
• klimatycznie - spacery, gimnastyka na świeżym powietrzu, higieniczny tryb życia,
• miejscowo.

Trądzik pospolity

Jest to choroba skóry, której początek występuje w wieku pokwitania, kiedy pod wpływem zmian hormonalnych (nadmiernej stymulacji androgenowej) dochodzi do nadmiernego pobudzenia czynności gruczołów łojowych (łojotoku).
Zaskórniki i grudki, popularnie nazywane pryszczami, są objawem trądziku. Ich powstawanie wiąże się z nadmiernym wytwarzaniem łoju i wzmożonym rogowaceniem komórek przewodu wyprowadzającego gruczołów łojowych skóry.
Leczenie:
• preparaty powodujące złuszczanie naskórka
• miejscowo działające preparaty przeciwbakteryjne
• podawane doustnie antybiotyki
• leczenie hormonalne
• miejscowo działające retinoidy
• podawane doustnie retinoidy
• fototerapia

Trądzik różowaty

Jest to schorzenie skóry twarzy dotyczące osób w wieku dojrzałym, częściej kobiet, o podłożu łojotokowym i zaburzeń naczyniowo-ruchowych (częste czerwienienie się skóry pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych).
Objawy:
• zmiany rumieniowe, grudkowe i krostkowe,
• powikłaniem jest często zapalenie spojówek;


Skóra atopowa

Osoby z atopią reagują w sposób chorobowy na styczność z pospolitymi substancjami otaczającego środowiska, nieszkodliwymi dla osób zdrowej populacji. Wśród atopików obserwuje się zwiększenie reakcji chorobowych w przypadku zetknięcia niektórych syntetyków ( guma, lateks, kleje itd.) ze skórą.
Cecha ta może ujawnić się pod postacią tzw. chorób atopowych:
• astmy oskrzelowej,
• atopowego zapalenia skóry (AZS),
• sezonowego lub przewlekłego alergicznego nieżytu nosa,
• pokrzywki,
• alergicznego zapalenia spojówek.

Zaskórnik

Powszechnie określane zatkanymi porami skóry.
Dzielą się na dwa podstawowe typy:
• Zaskórniki otwarte (blackheads) – zablokowane, zanieczyszczone pory skóry, które tworzą się jeśli pory skóry są częściowo otwarte, wówczas zgromadzone w nich sebum [łój], martwe komórki skóry, bakterie znajdują się blisko powierzchni, mają kontakt z powietrzem, w wyniku procesów utleniania pojawia się ciemny kolor („czarne kropki”).
• Zaskórniki zamknięte (whiteheads) – są to zablokowane sebum, martwymi komórkami skóry, bakteriami całkowicie zamknięte pory skóry. Nie dochodzi do kontaktu z powietrzem, dlatego maja one kolor biały. Zwykle są bardziej miękkie niż blackheads i łatwiej je usunąć niż twarde, otwarte zaskórniki.

Prosak

Naskórkowe lub podnaskórkowe cysty zastoinowe powstałe w następstwie nadmiernego rogowacenia ujść mieszków włosowych z retencją mas łojowo-rogowych. Objawiają się jako drobne grudki średnicy 1-2 mm, barwy białej lub biało-żółtej, perłowo opalizujące. Charakterystyczne są dla okresu noworodkowego i samoistnie ustępują w miarę dojrzewania gruczołów łojowych (2-4 tygodnie), ale mogą pojawić się w każdym wieku. Lokalizują się przede wszystkim na czole (w szczególności na łukach brwiowych), policzkach, nosie, na penisie (głównie w wieku młodzieńczym).

Kaszak

Torbiel zastoinowa, tworząca się w obrębie mieszków włosowych i gruczołów łojowych. Częsta jest na skórze głowy, tułowia, na mosznie i wargach sromowych większych. Jest to guz lub guzek koloru cielistego z lekko żółtym zabarwieniem, średnicy od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Spoistość kaszaka jest różna, od zmian miękkich do umiarkowanie twardych; ma gładką powierzchnię i jest przesuwalny wobec podłoża. Często widoczny jest na jego powierzchni ciemny punkt wskazujący na zaczopowany przewód mieszka włosowego. Zawartość torbieli wydostaje się samoistnie wskutek jej pęknięcia lub przez wyciśnięcie zmiany, jest żółtawa i cuchnąca. Kaszak może ulec nadkażeniu bakteryjnemu i wywołać zmiany zapalne w otaczających tkankach.
Leczenie jest operacyjne, polega na chirurgicznym usunięciu zmiany.

Rogowacenie mieszkowe

Choroba skóry, polegająca na nadmiernym rogowaceniu ujść mieszków włosowych.
Wokół mieszków włosowych pojawiają się grudki przymieszkowe, opatrzone czopem rogowym. Grudki są rozsiane, grupują się, ale bez zlewania. Skóra pokryta hiperkeratotycznymi grudkami jest sucha i szorstka, sprawia wrażenie tarki, przypomina trwałą "gęsią skórkę". Najczęściej występuje na wyprostnych częściach kończyn, gdy zajmuje twarz dotyczy zwykle okolicy brwi i występuje razem z zaczerwienieniem twarzy (keratosis rubra pilaris faciei, ulerythema ophryogenes). Objawy często mają mniejsze nasilenie latem. Chorobie nie towarzyszą żadne objawy podmiotowe.
Leczenie:
• ogólnie witamina A (minimalnie 250000 j./d) i witamina C (1000 mg/d)
• izotretynoina stosowana doustnie lub miejscowo
• zaleca się wcieranie kremów z witaminą A i E, także kremów zawierających mocznik (np. SolcoKerasal)
• nacieranie solą, kąpiele w wodzie z dodatkiem soli
• kataplazmy z ziół śluzorodnych
• peelingi i natryski ziołowe
• masaże szorstką rękawicą


Mięczak zakaźny
Choroba wywoływana przez DNA-wirus z grupy ospy (Poxvirus), objawiająca się zmianami na skórze o charakterze twardych woskowo-białych guzków.
Wykwitem pierwotnym jest guzek wielkości 2-6 mm, o kształcie zbliżonym do okrągłego, woskowo-białej barwy, błyszczący, sprawiający wrażenie przeświecającego. Charakterystyczne jest pępkowate wgłębienie w części środkowej, widoczne zwłaszcza w większych zmianach. Po nakłuciu i ucisku guzka wydobywa się z niego kaszowata treść perłowego koloru. Niekiedy można stwierdzić dodatni objaw Koebnera.
Guzki są liczne, najczęściej lokalizują się na skórze rąk, twarzy i narządów płciowych, ale mogą być obecne w każdej innej lokalizacji, także na błonach śluzowych. Może wystąpić świąd lub bolesność zmian. Zejście guzka nie pozostawia blizny.

Brodawki łojotokowe

Brodawki łojotokowe są czasem mylone ze znamionami barwnikowymi, gdyż często mają brązowe zabarwienie. Można usuwać je ciekłym azotem, łyżeczkować lub koagulować prądem. Metodę wybiera lekarz, zależy ona, bowiem od wielkości i lokalizacji zmian. Chodzi o to, aby ślad po ich usunięciu był jak najbardziej kosmetyczny. Jeśli zmian jest bardzo dużo to zabieg dzielimy na 2-3 sesje. Można znieczulic skórę przed zabiegiem kremem EMLA. Zabieg jest wówczas mniej nieprzyjemny, choć na prawdę nie jest on i tak bardzo bolesny.

Brodawki zwykłe

Są to grudki naskórkowe o nierównej hiperkaratotycznej powierzchni, mające kolor skóry i wielkość 5–10 mm. Zlokalizowane są na palcach rąk, na wałach paznokciowych (verrucae periunguales), niekiedy pod płytką paznokciową (verrucae subunguales). Związane są z infekcją HPV-2, a także HPV-4 i HPV-7.
Leczenie :
• możliwe jest samoistne ustąpienie zmian
• krioterapia
• usunięcie chirurgiczne
• wycięcie zmian
• ablacja za pomocą lasera
• wyłyżeczkowanie zmiany
• metody "chemiczne" polegające na stopniowym chemicznym "wypalaniu" brodawek przy zastosowaniu różnych substancji (najczęściej zawierające kwas mlekowy, kwas salicylowy) oraz jednoczesnym ich "rozmiękczaniu" przy użyciu kąpieli w ciepłej wodzie zmienionej chorobowo okolicy; podobne działanie ma azotan srebra (lapis)
• metody domowe
• nacieranie sokiem mlecznym z łodygi jaskółczego ziela
• kilkukrotny opatrunek na noc z świeżych posiekanych liści babki

Włókniaki

Jest to nowotwór łagodny powstały z tkanki łącznej. Wyróżniamy włókniaki miękkie i włókniaki twarde.
• Włókniaki miękkie są nowotworami o charakterze wrodzonym, ale mogą pojawiać się w różnym wieku. Są to miękkie guzy lub guzki, zwykle workowato zwisające, dające się często wprowadzić w głąb skóry przez ucisk palcem. Zwykle są liczne (fibromatosis), barwy skóry lub nieco ciemniejsze. Drobne włókniaki szczególnie często umiejscawiają się na szyi i karku, zwłaszcza są u starszych kobiet. Nie wykazują skłonności do samoistnego ustępowania.
• Włókniaki twarde są zmianami odczynowymi włóknistymi i powstają niezależnie od wieku. Są z reguły pojedyncze, mniejsze niż włókniaki miękkie, usadowione na skórze i wraz z nią przesuwalne względem podłoża; nie dadzą się odprowadzić uciskiem w głąb skóry. Najczęstsze są na kończynach, ich częstość wzrasta z wiekiem.

Bliznowiec

Jest to przerośnięta, guzowata, stwardniała blizna, która powstaje w skórze pod wpływem urazu lub bez uchwytnej przyczyny. Powstawanie keloidu zależy od miejsca urazu, jednak największe znaczenie przy jego tworzeniu ma skłonność osobnicza. Ma ona charakter rodzinny, zależy też od rasy (częściej keloidy powstają u przedstawicieli rasy czarnej). Ponadto w zespole Turnera stwierdza się większą częstość powstawania bliznowców.
Leczenie:
• Konsekwentne zakładanie opatrunków uciskowych (okluzyjnych) z fluorowanymi steroidami może w dużym stopniu zapobiegać powstawaniu bliznowca. Zaleca się też wstrzykiwanie triamcinolonu w dawce 10 mg/ml kilka razy w odstępach 7-20 dni. Korzystny efekt daje zastosowanie iniekcji interferonu gamma, hamującego syntezę kolagenu i proces włóknienia.

Grzybica

Powodują ją najczęściej grzyby chorobotwórcze z rodzaju Trichophyton, Microsporum i Epidermophyton. Zwykle zmiany pojawiają się najpierw w przestrzeniach międzypalcowych stopy, następnie grzybica atakuje grzbiet i podeszwę stopy, a także paznokcie. Najczęściej obserwuje się zmiany między palcami: złuszczanie, macerację, pękanie naskórka. Inna z kolei odmiana grzybicy wywołuje ogniska rumieniowe z pęcherzykami. Możliwe jest także nadmierne rogowacenie skóry połączone z jej pękaniem (zwłaszcza na podeszwach stóp).
Grzybicy może również towarzyszyć świąd skóry oraz bardzo nieprzyjemny zapach potu. Natomiast w przypadku grzybicy paznokci – nie sposób nie zauważyć zmętnienia, zgrubienia płytki paznokciowej oraz jej kruchości