„Quo vadis” jest arcydziełem powieści historycznej stworzonej przez Henryka Sienkiewicza. Do napisania tego epokowego utworu przygotowywał się latami. Studiował przeróżne kroniki historyczne a także odbywał liczne podróże do Rzymu gdzie toczy się akcja utworu. W połączeniu z talentem poety i rozległa wiedza na temat starożytności stworzył wyjątkowy utwór który z pewnością jest godny najwyższej nagrody. Postaram się to udowodnić w poniższych argumentach.
Po pierwsze autor mistrzowsko wykreował charaktery postaci. Każda z nich ma swoje niepowtarzalne cechy. Już na początku utworu ukazana jest postać Petroniusza. Z jego dokładnego opisu wiemy jaki był i czym się zajmował. Podobnie jest z innymi postaciami. Autor spędził zapewne długi chwile nad kreacja każdej postaci gdyż są one bardzo zróżnicowane.
Po drugie Sienkiewicz posiadł ogromna wiedze na temat losów, które targały pierwszych chrześcijan w starożytności. Przedstawia on autentyczne sytuacje z tamtych lat jak np. pożar Rzymu. Dokładnie przedstawia także atmosferę panującą w "wiecznym mieście".
Po trzecie umiejętne przedstawienie scen zbiorowych przyczyniło się do tego, że utwór silnie oddziaływuję na wyobraźnię człowieka. Jedną z takich scen może być np. walka Ursusa z ogromnym turem. Autor opisuje te walkę z wielka pasja, a także reakcje całego ludu po jej zakończeniu.
Czwartym argumentem jest doskonałość w budowaniu akcji. Powieść obfituje w wiele wydarzeń, a także utrzymuje czytelnika w ciągłym napięciu poprzez dramatyczność ukazywanych scen.
Piątym a zarazem ostatnim argumentem jest niezwykle barwny język występujący w powieści. Przedstawione jest wiele opisów, które pozwalają czytelnikowi na wyobrażenie sobie całej sytuacji w dokładny i szczegółowy sposób.
Myślę, że podane powyżej argumenty w pełni obrazują to ze „Quo vadis” zasługuje na miano powieści godnej otrzymania najwyższych nagród. Z podanych powyżej przykładów jasno wynika, że jest to powieść ponadczasowa która nigdy nie odejdzie w zapomnienie.