Dzieje Jacka Soplicy "Pan Tadeusz"

Jacek Soplica to jeden z głównych bohaterów epopei Adama Mickiewicza pt. „Pan Tadeusz”. Pochodził ze średniozamożnego, szlacheckiego rodu. Jego ojciec pełnił godność podczaszego, zajmował się też intratnym handlem z zagranicą.

W młodości Jacek był człowiekiem energicznym – największym zawadiaką w okolicy. Swoją urodą mącił pannom w głowach. Mimo, że nie był zamożny (jego majątek stanowił tylko kawałek roli), cieszył się ogromnym poważaniem wśród szlachty. Jego życie składało się z ciągłych bijatyk, pojedynków, uczestnictwa w wojnach i udziału w wielu ucztach.

Osobą Jacka Soplicy zainteresował się Stolnik Horeszko. Liczył on na głosy w sejmie, jakie mógł mu zapewnić Soplica. Nasz bohater miał duży wpływ na szlachtę i ich poglądy polityczne, głosami przyjaciół „rządził wedle woli”.

Bogaty magnat zapraszał Jacka na liczne uczty i polowania, mawiał, że jest on jego najlepszym przyjacielem. Wkrótce Jacek poznał piękna córkę Stolnika, Ewę. Zakochał się w niej od pierwszego wejrzenie. Ona również odwzajemniała to uczucie. Ich miłość była niemożliwą do spełnienia, gdyż Soplica nie pochodził z zamożnego rodu. Jacek bardzo często gościł na zamku. Chciał jak najczęściej widywać swoją ukochaną. Stolnik udawał, że nie widzi tego, że młodzi mają się ku sobie. Soplica wiedząc, że przyjaźń Stolnika jest fałszywa i obłudna, chciał ją zerwać. Niestety uroda i błagalne spojrzenia Ewy nie pozwalały mu tego uczynić. Pragnął wyznać magnatowi, że kocha jego córkę i chce ją poślubić. Nie mógł mu tego wyjawić, gdyż za każdym razem Stolnik zmieniał temat rozmowy, zagadując Jacka o sejmikach i polityce. Nieszczęśliwie zakochanemu nic innego nie pozostało tylko opuszczenie ojczyzny, w celu zapomnienia o gorącym uczuciu. Jacek postanowił się pożegnać ze Stolnikiem przed wyjazdem. Ewa na wieść, że opuszcza on kraj, rozpłakała się. Stolnika nie wzruszyły nawet gorzkie łzy córki. Zaczął prawić Jackowi o ślubie Ewy z bogatym kasztelanem. Soplica nie mógł już tego znieść i wyjechał.

Poślubił bez miłości ubogą szlachciankę. Ona urodziła mu syna – Tadeusza. Niestety, Jacek stał się teraz bardzo nieszczęśliwym człowiekiem. Swoje smutki topił w alkoholu, zaniedbywał gospodarstwo i rodzinę. Wkrótce zmarła jego żona. Jacek został sam z Tadeuszem. Nie umiał zaopiekować się chłopcem. W jego domu było pobojowisko, a on sam coraz bardziej pogrążał się w haniebnym nałogu. Nie był już poważany przez szlachtę. Wszyscy z niego kpili i nim gardzili.

Niebawem miał się odbyć ślub Ewy z kasztelanem. Na zamku panowała radość. Panna młoda natomiast była bardzo smutna. Tęskniła za ukochanym. Nocami wylewała łzy. Mdlała, gdy nakładano jej obrączkę.