Rozważania Edypa nad swoim losem - na podstawie analizy ostatniego fragmentu "Króla Edypa"

"Król Edyp" to dramat Sofoklesa, w którym główna rolę odgrywa tragizm tytułowego bohatera. Edyp to dobry władca, sprawiedliwy, kochający swój lud. Jednak okrutny los chciał inaczej i nad bohaterem zawisło fatum, które z biegiem czasu się spełniło. Edyp poniósł klęskę. Były tego okropne skutki. Lecz co o tym sadzi on sam?
Ostatni fragment dramatu przedstawia rozważania Edypa nas swoim losem. Bardzo wstydził się on swoich złych, obrzydliwych czynów przed ludem Teb - ojcobójstwa i kazirodztwa. Chcąc odgrodzić się od świata pozbawił się zmysłu wzroku, a do tego obezwał się nędznikiem, zakałą i wyrodnym synem. Jednak najbardziej dręczyła go przyszłość swoich córek - Antygony i Ismeny. Bał się, że nikt ich nie pokocha, a w dodatku ludzie będą wytykać je palcami, wyśmiewać się. Bardzo go to bolało, ponieważ dziewczynki były miłością jego zycia. To z nimi spędzał wolne chwile, bawił się. Teraz zaś zmarnował im całą przyszłość. Z fragmentu utworu dowiadujemy się też, że Edyp ostatkami sił walczył o dobro Ismeny i Antygony. Poprosił Kreona, aby zapewnił im dom i jedzenie. Natomiast jego dwóch synów nakazał zostawić bez opieki. Takie zachowanie mówi o tym, że bardziej kochał córki. W dowodzie na to poprosił Kreona o wprowadzenie dziewczyn i ostatnie pożegnanie. Edyp za taki gest był niezmiernie wdzięczny nowemu władcy. Na początku fragmentu bohater, kiedy dowiedział się o swoich złych uczynkach, chciał, aby go zabito lub zrzucono do morza. Jednak na koniec rozmowy z Kreonem poprosił o wygnanie go z Teb. Przemawiało to za tym, że Edyp był honorowy, sprawiedliwy, konsekwentny, bo dotrzymał słowa władcy i nie zważał na swoją dlaszą tułaczkę.
Tragiczny bohater wypowiadając swoje słowa odnosił się także do życia każdego człowieka. Uważał, że nalezy płacić za błędy, jakie się popełniło. Jego refleksją o życiu było również to, aby nie martwić się o siebie winnego, straconego, tylko o innych potrzebujących pomocy ludzi.
Po przeanalizowaniu ostatniego fragmentu "Króla Edypa" Sofoklesa możemy ostatecznie ocenić postawę Edypa. Okazał się on tak naprawdę dobrym, kochającym człowiekiem, ale nie mogącym się sprzeciwić przeznaczeniu. Uważam, że jego przemyślenia nad swoim losem mogą skłonić nie jednego człowieka do refleksji nad własnym życiem i postępowaniem.