Co się bardzej ceni- oryginalność czy naśladownictwo?

Co się bardziej ceni oryginalność czy naśladownictwo?

Swoje rozważania na temat: co się bardziej ceni oryginalność czy naśladownictwo,
rozpocznę od stwierdzenia, że osobiście jestem za oryginalnością.
Na potwierdzenie tej tezy przemawia to, że mam stuprocentową pewność, iż nic nie może się powtórzyć, ani być atrapą.
Często w świecie mody „mówi się” że ktoś jest rzadkością. To znaczy, osoba ta ma wypracowany styl ubierania, swoją markę perfum oraz indywidualność np. w spędzaniu wolnego czasu. Nie sposób pominąć takiej grupy ludzi jak malarze czy pisarze.
Na świecie dzieła ich, obrazy czy książki są odmienne, inne po prostu niepowtarzalne.
Niewątpliwie każdy z nas może czytał lub widział ludzi, którzy są dobrze i modnie ubrani. Mają domy urządzone z „wielkim smakiem”. Jest ich mało wśród nas, ale oni są nieszablonowi.
Owej wyjątkowości, możemy doszukać się w cukiernictwie lub w wypiekach chleba czy bułek.
W środkach masowego przekazu było głośno o „oryginalności regionalnego produktu np. góralskiego oscypka.
Pisząc swoje wypracowanie, też jestem w pewien sposób odmienny, bo mam pewność że moja praca będzie tą jedyną i niepowtarzalną. Będzie miała mój charakter.
Przykładów można by napisać bardzo dużo, ale z kolei przejdę do naśladownictwa.
Pewne osoby które ,mają swój styl czy markę, mogą wręcz sobie nie życzyć aby ich naśladować. Piekarz czy cukiernik, który pracuje nad rzadkością i odrębnością swojego produktu, nie kiedy całe życie, może mieć pretensje do osoby która bezczelnie „małpuje” go w danym asortymencie spożywczym. Może również wystąpić z roszczeniem o odszkodowane do sądu.
O osobie, która kogoś bezgranicznie naśladuje mówi się, że jest snobem.
Na zakończenie mojej rozprawki z całą pewnością stwierdzam, że bardziej cenię sobie osoby oryginalne niż te które naśladują inne. Bo są to postacie z silnym charakterem w swoim sposobie życia czy pracy.
Myślę, że przedstawione argumenty w pełni potwierdziły to, iż ludzie którzy naśladują są leniwe, brakuje im swojego zdania i koncepcji. Idą na łatwiznę i wtórność w sposobie swojego postępowania.