Rośliny w Ameryce Północnej

Roślinność Ameryki Południowej leży na obszarze dwóch państw florystycznych. Większość obszaru zajmuje państwo neotropikalne, stosunkowo niewielka, południowa część kontynentu należy do państwa holantarktycznego. Występuje stosunkowo regularny układ stref roślinnych, gł. zbiorowiska noszą tu lokalne nazwy, obejmujące cały kontynent nazwy. Wielkie obszary strefy zajmuje selwa - wiecznie zielony, wilgotny las równikowy, przechodzący w górach w różne formacje leśne (m.in. lasy mgielne), następnie górskie, wilgotne formacje krzewiaste i trawiaste (paramo).Roślinność strefy podrównikowej jest bardzo zróżnicowana, od wilgotnych, mezofitycznych lasów, przez suche lasy kserofityczne (caatinga), formacje sawannowe (m.in. campos cerrado), po formacje trawiaste (llano, campos limpos i in.). Formacje pustynne i półpustynne strefy zwrotnikowej, występują tylko w Andach. Są to m.in suche łąki górskie zwane puną. Na zachodnich stokach Andów rosną wiecznie zielone lasy liściaste z bukami południowymi (notofagusami) i araukariami. W strefie podzwrotnikowej, na zachód od Andów, występują lasy i zarośla twardolistne, na wschodzie- suche stepy, lasy i zarośla, bliżej wybrzeża Atlantyku - wilgotne stepy (pampa). Południowy, subpolarny skrawek Ameryki Południowej zajmuje roślinność tundrowa. Znaczne obszary Ameryki Południowej cechują się stosunkowo słabym przeobrażeniem szaty roślinnej przez człowieka. Należą do nich przede wszystkim równikowe lasy i wysokie góry.Obszary strefy równikowej porasta wiecznie zielony las równikowy. Ameryka Północna leży na terenie dwóch państw florystycznych: większość obszaru obejmuje państwo holarktyczne (Holarctis), pozostałą - gł. Amerykę Środkową - państwo neotropikalne (Neotropis). Północna część Ameryki Północnej cechuje się występowaniem naturalnej szaty roślinnej, słabo przeobrażonej przez działalność człowieka. Część środkowa i w znacznej mierze południowa to obszary o dominacji krajobrazów kulturowych silnie zmienionych na skutek antropopresji.