Streszczenie mitu o królu Midasie

Słynący z nieprzebranych bogactw król Frygii, Midas, pragnął posiadać coraz więcej złota. Kiedy ludzie głodni prosili o pomoc, władca wyrzucał ich. Widząc chciwość Midasa Dionizos postanowił go ukarać. Kiedy król Midas zaglądał jak zwykle do swojego skarbca, zauważył przed sobą orszak Dionizosa. Bóg zapytał chciwego władcę, jakie ma życzenie. Król bez zastanowienia powiedział, że chciałby, aby to, czego dotknie, stało się złotem. Dionizos spełnił jego wolę i zniknął.

Midas ucieszył się, ponieważ wszystko, co dotknął stało się złotem. Pomyślał, że jest najszczęśliwszym władcą świata. Długo chodził po komnatach i nie mógł się nacieszyć żółtym blaskiem kruszcu. Wreszcie poczuł głód i pragnienie. Gdy dotknął potraw, zmieniły się w twarde złoto, a wino zastygło w twardą strugę. Był bardzo głodny. Przerażony zaczął uciekać do widoku złota i przybywszy do świątyni zaczął prosić boga o litość. Dionizos powiedział mu, że zasłużył na karę, ale tym razem jeszcze mu wybaczy. Nakazał mu wykąpać się w rzece Paktolos i wtedy czar zniknie

Po krótkim czasie, kiedy przechodził po zielonych gajach doszedł do świątyni boga Apollina. Midas cały czas myślał jednak o swoich bogactwach i dlatego nie zwracał uwagi na otaczającego piękno przyrody, ani też nie słyszał pięknych dźwięków harfy Apollina. Rozgniewał się bóg i powiedział Midasowi, że nie dla jego oślich uszu gra pieśni. Dlatego też na głowie króla wyrosły ośle uszy.

Władca zawstydził się swojego wyglądu i od tego czasu schował się głęboko w lesie, żeby nikt go nie zobaczył. Przez szum drzew, skaczące wiewiórki, fruwające ptaki, wiatry i obłoki, wieść ta rozniosła się po całym królestwie. Wszyscy dowiedzieli się, że król Midas ukochał złoto i nieczuły był na piękno muzyki.