Zenek Wójcik jest głównym bohaterem przecudownej książki Ireny Jurgielewiczowej pt. ,,Ten obcy" . Bohater miał zapewne około 16 lat. Uciekł z domu, iż po utracie matki został w domu sam, wraz znęcającym się nad nim ojcem alkoholikiem, więc postanowił odnaleźć swojego wuja - Antoniego Janice z nadzieją, iż on się nim zaopiekuje. Chłopiec był też przekonany, iż jak odnajdzie swojego wuja to zacznie nowe, lepsze życie. Zenek to szczupły chłopak z ciemnymi włosami i brwiami, sprawny fizycznie. Gdy dzieci spotkały chłopca, to na pozór on nie wyglądał zbyt ciekawie, wręcz odrażająco - jego wygląd świadczył o wielkim zaniedbaniu w wyczerpującej podróży. Ubrany był w zniszczoną wiatrówkę i drelichowe spodnie, a na nodze miał zawinięty brudny bandaż. Na pierwszy rzut oka Zenek wyglądał na chłopca z nędzy i wielkiej biedoty. Zenek zawsze wykazywał się odwagą, zręcznością i siłą. Bodajże najbardziej pokazał swoje mocne strony ratując dziecko. Podsumowując cechy chłopca można powiedzieć, że był nieco odpychającym chłopcem, często wykazywał się małomównością, jednakże był też bardzo skryty i tajemniczy. Zapewne Zenek czuł się wyobcowany. Uważał, iż nikt nie może go zrozumieć, lecz co by się tu dziwić? - Chłopiec stał się nie ufny z powodu złego traktowania przez własnego ojca. Myśl, iż milicja mogła go złapać przyprawiała go o dreszcze! Jednak w Zenku największe zalety, którymi zazwyczaj wykazywał się to: duma, zręczność, dzielność, odwaga i zaradność. Chłopiec miał różnorodne zainteresowania, w czym na pierwszym miejscu stawała przyroda. Potrafił bezbłędnie rozpoznać ptaki po głosach, czy barwie piór, znał się także na innych zwierzętach - to on nauczył Ulę jak traktować torturowanego kiedyś psa.
Według mnie Zenek nie jest złym chłopcem. Potrafi poradzić sobie w najgorszej sytuacji. Zenek nie był postacią wyidealizowaną, ponieważ jak każdy miał swoje wady. Jednak potrafił dostrzec i naprawić swoje błędy. Z pewnością nie chciałabym znaleźć się na takim miejscu jak Zenek. Uważam, że był postacią pozytywną, wyróżniającą się niezwykłą odwagą. Podziwiam go za jego upór i wytrwałość w dążeniu do celu.